فراخاستنلغتنامه دهخدافراخاستن . [ ف َ ت َ ](مص مرکب ) قیام کردن . (یادداشت بخط مؤلف ). برخاستن : چون فضلویه فراخاست ایشان را شوکتی پدیدآمد. (فارسنامه ٔ ابن بلخی ص 164). رجوع به فرا شود.
فراخویشتنلغتنامه دهخدافراخویشتن . [ ف َ خویش ْ / خیش ْ ت َ ] (ق مرکب ) فراخویش . رجوع به فراخویش شود.