فرارونلغتنامه دهخدافرارون . [ ف َ ] (ص )کسی یا چیزی که نه بطریق صلاح بازپس رود یعنی روز به نباشد و روزبروز پس رود. (از برهان ). پهلوی فْرَرُن بمعنی عالی ، مستقیم و راست ، و فرارونی بمعنی تقوی و استقامت است . در لغت فرس آمده : «فرارون ، کواکب بیابانی است ، آنکه رفتنشان بازپیش بود...». فرارون بمع
فرارونفرهنگ فارسی عمید۱. خوب.۲. عالی.۳. بلند؛ والا.۴. راست؛ مستقیم.۵. پاک‌دامن؛ پرهیزکار؛ نیکوکار؛ درست‌کردار.۶. راستگو.۷. اوج و حضیض.۸. ‹فیرون› کواکب سعد و نحس: ◻︎ حسودت در یَدِ بهرام فیرون / نظر زی تو ز برجیس فرارون (دقیقی: ۱۰۴)، ◻︎ ستاره‌شمر چون فرارون بیافت / دوید و به‌سوی فر
فرارونفرهنگ فارسی معین(فَ) (ص .) 1 - مترقی ، پیش رو. 2 - خوب ، عالی . 3 - راست ، مستقیم . 4 - در اصطلاح نجوم به معنی سَعْد، اوج .
فراروانیفرهنگ فارسی طیفیمقوله: مذهب ، تله‌پاتی، ذهن‌خوانی، روان‌شناسی، دورآگاهی، غیب‌بینی، شم پاراپسیکولوژیست
فرارونلغتنامه دهخدافرارون . [ ف َ ] (ص )کسی یا چیزی که نه بطریق صلاح بازپس رود یعنی روز به نباشد و روزبروز پس رود. (از برهان ). پهلوی فْرَرُن بمعنی عالی ، مستقیم و راست ، و فرارونی بمعنی تقوی و استقامت است . در لغت فرس آمده : «فرارون ، کواکب بیابانی است ، آنکه رفتنشان بازپیش بود...». فرارون بمع
