ترجمه مقاله

فرح

farah

۱. شاد شدن؛ شادمان شدن.
۲. شادی؛ شادمانی؛ سرور.

ابتهاج، انبساط، بهجت، سرور، شادی، شادمانی، مسرت، نشاط ≠ غم

فرح

لغت‌نامه دهخدا

فرح . [ ف َ رَ ] (اِخ ) ابن ابی بکربن فرح ارموی ، مکنی به ابی الروح . از مردم ارومیه و فقیهی فاضل و صالح بود. در نوغان طوس نزد شیخ محمدبن ابی العباس فقه آموخت . من [ یعنی سمعانی ] او را در آنجا دیدم و با من از ابی سعد ناصربن سهل بغدادی و محمدبن ابی سعدبن حفص نوغانی تفسیر ثعال

گوارش مفرح

لغت‌نامه دهخدا

گوارش مفرح . [ گ ُ رِ ش ِم ُ ف َرْ رِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) تألیف کندی جهت رفع حزن و تقویت بدن و معده و نیکوکننده ٔ رخسار و بوی دهان و عرق به غایت مؤثر است . گل سرخ شش مثقال ،سعد پنج مثقال ، قرنفل ، مصطکی ، سنبل الطیب ، اسارون ازهر یک سه مثقال ، قرفه ، زرنب از هر یک دو

ترجمه مقاله