۱. وقت مناسب برای کاری.
۲. زمان؛ وقت.
〈 فرصت دادن: (مصدر لازم) وقت و مجال دادن به کسی برای انجام کاری.
〈 فرصت داشتن: (مصدر لازم) وقت مناسب داشتن برای انجام دادن کاری.
〈 فرصت یافتن: (مصدر لازم) بهدست آوردن وقت مناسب برای انجام کاری.
۱. فراغت، مجال
۲. امکان، یارا
۳. زمان، نوبت، وقت
۴. درنگ، ضربالاجل، فرجه، مجال، مهلت، وقت، وقفه
زمان