فروکش

forukaeš

معنی

= ⟨ فروکش کردن
⟨ فروکش کردن: (مصدر لازم) [مجاز]
۱. فرود آمدن؛ پایین آمدن.
۲. به ‌پایین کشیدن.
۳. [قدیمی] عنان کشیدن و در جایی فرود آمدن.
۴. فروریختن چاه، قنات، و مانند آن.

مترادف

۱. انقطاع، تسکین، کاهش
۲. انطفاء، نشست

جست‌وجوی دقیق

فروکش

لغت‌نامه دهخدا

فروکش . [ف ُ ک َ / ک ِ ] (نف مرکب ) فرودآینده در جای ، و اقامت کننده به مکانی . || (اِمص مرکب ) به معنی مصدر نیز آمده است ، یعنی فرود آمدن در جایی . (غیاث ).ترکیب ها:- فروکش شدن ؛ فروکش کردن .رجوع بدین مدخل ها

فروکش

فرهنگ فارسی عمید

= &lang; فروکش کردن&lang; فروکش کردن: (مصدر لازم) [مجاز]۱. فرود آمدن؛ پایین آمدن.۲. به ‌پایین کشیدن.۳. [قدیمی] عنان کشیدن و در جایی فرود آمدن.۴. فروریختن چاه، قنات، و مانند آن.

فروکش

دیکشنری فارسی به عربی

جزر , مهادنة , هدوء

فروکش

دیکشنری فارسی به انگلیسی

abatement, breakup, ebb

فروکش

فرهنگ فارسی معین

(فُ کِ یا کَ) 1 - (مص مر.) فرو کشیدن . 2 - (ص فا.) فرو کشنده .

جست‌وجوی هم‌آوا

فروپُکش

downburst

واژه‌های مصوب فرهنگستان

جریان هوای کوچک‏مقیاس پایین‏سوی تند و خسارت‏بار، همراه با توفان تندری شدید، که به‏سطح زمین می‏رسد

فروکش شدن

لغت‌نامه دهخدا

فروکش شدن . [ ف ُ ک َ / ک ِ ش ُ دَ ] (مص مرکب ) ماندن و توقف کردن و فرودآمدن .(غیاث ) (بهار عجم ) (آنندراج ). رجوع به فروکش شود.

فروکش کردن

لغت‌نامه دهخدا

فروکش کردن . [ ف ُ ک َ / ک ِ ک َ دَ ](مص مرکب ) دعوا کردن با لجاجت و سماجت . || اقامت کردن و در جایی ماندن . (برهان ) : دل گفت فروکش کنم این شهربه بویش بیچاره ندانست که یارش سفری بود. حافظ

فروکش کردن

دیکشنری فارسی به عربی

اهدا , اوطا , جزر

شن فروکش

دیکشنری فارسی به انگلیسی

quicksand

جست‌وجوی مشابه

فروکشتن

لغت‌نامه دهخدا

فروکشتن . [ ف ُ ک ُ ت َ ] (مص مرکب ) خاموش کردن و انطفاء آتش ، شمع، چراغ و جز آن . (از یادداشتهای مؤلف ) : قندیل زرین آفتاب چراغ سیمین مهتاب فروکشت . (سندبادنامه ). || فرونشاندن فتنه را نیز به کنایت گویند : فتنه فروکشتن از

فروکشیدن

لغت‌نامه دهخدا

فروکشیدن . [ ف ُ ک َ / ک ِ دَ ] (مص مرکب ) به زیر کشیدن . به پایین کشیدن . (یادداشت بخط مؤلف ) : فروکشید گل سرخ روی بند از روی برآورید گل مشکبوی سر ز تراش . منوچهری . || آشامیدن ب

فروکشتن

فرهنگ فارسی عمید

خاموش کردن آتش یا چراغ.

فروکشنده

فرهنگ فارسی عمید

پایین‌کشنده.

فروکشیدن

فرهنگ فارسی عمید

۱. پایین کشیدن؛ فرود آوردن؛ به ‌زیر آوردن.۲. (مصدر لازم، مصدر متعدی) [قدیمی] عنان مرکب کشیدن و در جایی فرود آمدن: ◻︎ سرمنزل فراغت نتوان ز دست دادن / ای ساروان فروکش کاین ره کران ندارد (حافظ: ۲۶۰).