فریبکارلغتنامه دهخدافریبکار. [ ف ِ / ف َ ] (ص مرکب )مکار. غدار. فریب ساز. (از ناظم الاطباء). فریبنده .
فریبکاردیکشنری فارسی به انگلیسیcrafty, cunning, deceitful, disingenuous, false, falsehearted, sinuous, slippery, sly, tortuous, wily