فریبیدنلغتنامه دهخدافریبیدن . [ ف ِ / ف َ دَ ] (مص ) فریفتن . (آنندراج ) (انجمن آرا). فریب دادن . گول زدن : بدین تخت شاهی مخور زینهارهمی خیره بفریبدت روزگار. فردوسی .چو با او نشاید نبرد آزمودبه چی
فریبانلغتنامه دهخدافریبان . [ ف ِ / ف َ ] (نف ، ق ) در حال فریبیدن و فریفتن . (یادداشت بخط مؤلف ) : گرد گردان و فریبانت همی برد چو گوی تا چو چوگانت بکرد این فلک چوگان باز.ناصرخسرو.
فریفتنلغتنامه دهخدافریفتن . [ ف ِ / ف َ ت َ ] (مص ) پهلوی فرفتن . فریبیدن . فرهیفتن . فریب دادن . گول زدن . گمراه کردن . (فرهنگ فارسی معین ). بازی دادن . (یادداشت بخط مؤلف ). این کلمه مصدر ماضی است و مضارع و امر آن از فریبیدن اشتقاق می یابد :<
فریبلغتنامه دهخدافریب . [ ف ِ / ف َ ] (اِ) در زبان پهلوی فرپ و همریشه است با فریفتن . (از حاشیه ٔ برهان چ معین ). عشوه و مکر و غافل شدن یا غافل کردن به خدعه . (برهان ) : توانی بر او کار بستن فریب که نادان همه راست بیند وریب .<b