فشردهلغتنامه دهخدافشرده . [ ف َ / ف ِ ش ُ دَ / دِ ] (ن مف ) فشارداده شده و افشرده شده . (ناظم الاطباء). افشرده . (فرهنگ فارسی معین ).
فسردهلغتنامه دهخدافسرده . [ ف ُ / ف ِ س ُ دَ/ دِ ] (ن مف ) منجمدگردیده و بسته شده . (برهان ). اسم مفعول از فسردن . (حاشیه ٔ برهان چ معین ) : هم از گنج صد در خوشاب جست که آب فسرده ست گویی درست .<
فشرده قدملغتنامه دهخدافشرده قدم . [ ف َ / ف ِ ش ُ دَ / دِ ق َ دَ ](ص مرکب ) ثابت قدم . (آنندراج ) (فرهنگ فارسی معین ).
فشرده‌ساختcompactificationواژه‌های مصوب فرهنگستانبرای یک فضای توپولوژیک، فضای توپولوژیک فشرده‌ای که شامل آن فضا باشد
فشرده‌سازcompressorواژه‌های مصوب فرهنگستانقسمتی از موتور توربین گازی که فشار هوای جاری را افزایش می‌دهد
فشرده‌سازی ۱compression 2واژه‌های مصوب فرهنگستانفرایند کوچک‌سازی اندازة پرونده، اعم از نوشتاری و نگاره‌ای و صوتی و ویدیویی متـ . فشرده‌سازی داده‌ها data compression
فشرده‌سازی ۲densification, compaction 2واژه‌های مصوب فرهنگستانمتراکم کردن پسماند برای آنکه ذخیره‌سازی و حمل آن آسان‌تر شود
compressesدیکشنری انگلیسی به فارسیفشرده، ضماد، فشرده کردن، متراکم کردن، بهم فشردن، هم فشرده کردن، خلاصه شدن یا کردن، منقبض کردن
منهمزلغتنامه دهخدامنهمز. [ م ُ هََ م ِ ] (ع ص ) فشرده شده . (ناظم الاطباء). فشرده و فشرده شده . (یادداشت مرحوم دهخدا).
فشرده قدملغتنامه دهخدافشرده قدم . [ ف َ / ف ِ ش ُ دَ / دِ ق َ دَ ](ص مرکب ) ثابت قدم . (آنندراج ) (فرهنگ فارسی معین ).
فشرده شدنلغتنامه دهخدافشرده شدن . [ ف َ / ف ِ ش ُ دَ / دِ ش ُ دَ ] (مص مرکب ) در فشار قرار گرفتن . افشرده شدن . || منجمد شدن و سخت شدن : کعبه پس از تو زمزم خونین گریست ز اشک زمزم فشرده شد، چو حجر کز
نیم فشردهلغتنامه دهخدانیم فشرده . [ ف ِ ش ُ دَ / دِ ] (ن مف مرکب ) که کاملاً آن را نیفشرده اند و هنوز آب و عصاره ای در آن هست . || که کاملاً متراکم نیست .
آبجو افشردهلغتنامه دهخداآبجو افشرده . [ ب ِ ج َ / ج ُ وِ اَ ش ُ دَ/ دِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) کشک الشعیر. (تحفه ).
افشردهلغتنامه دهخداافشرده . [ اَ ش ُ دَ / دِ ] (ن مف ، اِ) خلاصه ٔچیزی که از افشردن بیرون آید و بعربی عصاره گویند وافشرج معرب او است . (آنندراج ). قوسی گوید: عصاره ٔ هرچیز مثل غوره و آلو و مانند آن و عوام آبشله بمد و قصر خوانند. (آنندراج ). عصاره ٔ مایعی که با
به افشردهلغتنامه دهخدابه افشرده . [ ب ِه ْ اَ ش ُ دَ / دِ ] (اِ مرکب ) به افشرج . افشره ٔ بهی . رب السفرجل . (ابن البیطار از یادداشت بخط مؤلف ).
