فطانتلغتنامه دهخدافطانت . [ ف َ ن َ ] (ع اِمص ) زیرکی و دانایی . (غیاث ). زیرکی و هوشیاری . || (مص ) درک کردن . دریافتن . (فرهنگ فارسی معین ). فهمیدن و ادراک کردن . || ماهر شدن در کاری . (از اقرب الموارد).
فطانتفرهنگ فارسی معین(فَ یا فِ نَ) [ ع . فطانة ] 1 - (مص م .) درک کردن ، زیرک و دانا بودن . 2 - (اِمص .) ادراک ، دریافت . 3 - زیرکی ، هوشیاری .
فطنتلغتنامه دهخدافطنت . [ ف ِ ن َ ] (ع اِمص ) فطنة. زیرکی و دانایی . (غیاث ). زیرکی . هوشیاری . تیزخاطری . (فرهنگ فارسی معین ) : هر خردمندی که فطنتی دارد تواند دانست که حمید امیرالمؤمنین به معنی از نعوت حضرت خلافت است . (تاریخ بیهقی ).وین گنه طبع را نهم که همی <br
گفتندگویش اصفهانی تکیه ای: bešunvât طاری: bešunvât طامه ای: bošun(v)ât طرقی: bešunvât کشه ای: bešunvâ نطنزی: bašu(n)vât