فطنت

fetnat

معنی

۱. درک کردن.
۲. زیرک و دانا بودن.
۳. هوشیاری؛ زیرکی؛ دانایی.

مترادف

دها، زیرکی، هوشیاری

جست‌وجوی دقیق

فطنت

لغت‌نامه دهخدا

فطنت . [ ف ِ ن َ ] (ع اِمص ) فطنة. زیرکی و دانایی . (غیاث ). زیرکی . هوشیاری . تیزخاطری . (فرهنگ فارسی معین ) : هر خردمندی که فطنتی دارد تواند دانست که حمید امیرالمؤمنین به معنی از نعوت حضرت خلافت است . (تاریخ بیهقی ).وین گنه طبع را نهم که همی <br

فطنت

فرهنگ فارسی عمید

۱. درک کردن.۲. زیرک و دانا بودن.۳. هوشیاری؛ زیرکی؛ دانایی.

فطنت

فرهنگ فارسی معین

(فِ طْ نَ) [ ع . فطنة ] (اِمص .)1 - زیرکی ، هو شیاری . 2 - دانایی ، ج . فطن .

فطنت

فرهنگ مترادف و متضاد

دها، زیرکی، هوشیاری

جست‌وجوی هم‌آوا

گفتند

گویش اصفهانی

تکیه ای: bešunvât طاری: bešunvât طامه ای: bošun(v)ât طرقی: bešunvât کشه ای: bešunvâ نطنزی: bašu(n)vât

گفتند

گویش خلخال

اَسکِستانی: bâtəšân دِروی: bât.əšân شالی: bât.əšâne کَجَلی: bâhât.əšân کَرنَقی: bâtə.šâne کَرینی: bâtə.šâne کُلوری: bât.əšân گیلَوانی: bâtəšâne لِردی: bât.əšânə