فطورلغتنامه دهخدافطور. [ ف َ ] (ع اِ) آنچه بدان افطار کنند و روزه گشایند. (منتهی الارب ). آنچه بدان روزه گشایند از طعام و جز آن . (از اقرب الموارد).
فطورلغتنامه دهخدافطور. [ ف ُ ] (ع مص )برآمدن دندان نیش شتر. (منتهی الارب ). || خوردن و آشامیدن روزه دار و گفته اند ابتدا کردن بخوردن و آشامیدن . (از اقرب الموارد). || (اِ) ج ِ فَطر. (منتهی الارب ). رجوع به فَطْر (شکاف ) شود.
فتورلغتنامه دهخدافتور. [ ف ُ ] (اِخ ) مسقطالرأس بلعام است که بر نهر فرات واقع بود. (قاموس کتاب مقدس ).
فتورلغتنامه دهخدافتور. [ ف ُ] (ع مص ) آرمیدن آب سپس جوشش . (منتهی الارب ). آرمیدن حرارت آب . (اقرب الموارد). رجوع به فتر و فاتر شود. || آرام شدن پس از تندی ، و نرم شدن بعد از سختی . (اقرب الموارد). سستی آوردن بعدِ درشتی . (منتهی الارب ). || سست و نرم گردیدن بندها. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد
فطورچیلغتنامه دهخدافطورچی . [ ف َ رَ / رِ ] (ص مرکب ) فاطوره چی . فتوره چی . پارچه فروش . قماش فروش .
فطورةلغتنامه دهخدافطورة. [ ف َ رَ ] (ع اِ) گوسپندی که روز فطر ذبح کنند. (اقرب الموارد): ذبحنا فطورة؛ ای شاة یوم الفطر. (منتهی الارب ).
فطوریلغتنامه دهخدافطوری . [ ف َ ری ی ] (ع اِ) آنچه بدان افطار نمایند و روزه گشایند. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد).
فطوریدسلغتنامه دهخدافطوریدس . [ ] (معرب ، اِ) اسم یونانی دجاج است . (تحفه ٔ حکیم مؤمن ). دجاج . (فهرست مخزن الادویه ).
حجر فطورلغتنامه دهخداحجر فطور. [ ح َ ج َ رِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) سنگی است بکف دریامانند، بر سر آب افتد، در کاغذ نوشته نهند کتابت ازو ببرد، و نقره را بخود درکشد همچنانکه مقناطیس آهن را. (نزهة القلوب ).
فطورچیلغتنامه دهخدافطورچی . [ ف َ رَ / رِ ] (ص مرکب ) فاطوره چی . فتوره چی . پارچه فروش . قماش فروش .
فطورةلغتنامه دهخدافطورة. [ ف َ رَ ] (ع اِ) گوسپندی که روز فطر ذبح کنند. (اقرب الموارد): ذبحنا فطورة؛ ای شاة یوم الفطر. (منتهی الارب ).
فطوریلغتنامه دهخدافطوری . [ ف َ ری ی ] (ع اِ) آنچه بدان افطار نمایند و روزه گشایند. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد).
فطوریدسلغتنامه دهخدافطوریدس . [ ] (معرب ، اِ) اسم یونانی دجاج است . (تحفه ٔ حکیم مؤمن ). دجاج . (فهرست مخزن الادویه ).
حجر فطورلغتنامه دهخداحجر فطور. [ ح َ ج َ رِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) سنگی است بکف دریامانند، بر سر آب افتد، در کاغذ نوشته نهند کتابت ازو ببرد، و نقره را بخود درکشد همچنانکه مقناطیس آهن را. (نزهة القلوب ).
مفطورلغتنامه دهخدامفطور. [ م َ ] (ع ص ) سرشته . مجبول . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) : حکیم رومی گفت : ای شه زاده ! بیشتر اوصاف ... در ذات اصفهان و نفس آن مجبول و مفطور است و شهر بغایت مبارک و معمور. (ترجمه ٔ محاسن اصفهان ). طایفه ای آنند که این قوت اصلاً در ایشان مفطور
افطورلغتنامه دهخداافطور. [ اُ ] (ع اِ) کفتگی در بینی و روی جوان . ج ، افاطیر. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء).
