فلک

falak

معنی

چوبی که در آن ریسمان کوتاهی بسته شده و پاهای شخص مجرم را به آن می‌بستند و با چوب یا تازیانه می‌زدند.

مترادف

آسمان، چرخ، سپهر، طارم، عالم، فضا، گردون

برابر پارسی

سپهر

جست‌وجوی دقیق

فلک

لغت‌نامه دهخدا

فلک . [ ف َ ] (ع مص ) گرد شدن پستان دختر.گردپستان شدن دختر. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد).

فلک

فلک . [ ف َ ل َ ] (اِ) آلتی چوبین که تسمه ای در وسط آن قرار داده کف پای بی ادبان و مجرمان را بدان بسته چوب زنند. (فرهنگ فارسی معین ). دو سرتسمه به چوب متصل است و برای چوب زدن پای مجرم را میان تسمه و چوب قرار داده و چوب را میگردانند تا تسمه دور آن بپیچد و پای را محکم نگه دارد،

فلک

لغت‌نامه دهخدا

فلک . [ ف َ ل َ ] (ع اِ) چرخ . گردون .سپهر. ج ، افلاک ، فُلُک . (منتهی الارب ). جای گردش ستارگان . ج ، افلاک ، فلک [ ف ُ ل ُ / ف ُ ]. (اقرب الموارد). مجموع آسمان به عقیده ٔ قدما. (فرهنگ فارسی معین ). آسمان . چرخ . گردون . سپهر. سماء. از بابلی

فلک

لغت‌نامه دهخدا

فلک . [ ف َ ل ِ ] (ع ص ) مرد گرداستخوان درشت پیوند. || مرد دردگین . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد).

فلک

لغت‌نامه دهخدا

فلک . [ ف ُ ] (ع اِ) کشتی . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد) (ترجمان علامه ٔ جرجانی ترتیب عادل بن علی ).

جست‌وجوی هم‌آوا

چوب فلک،فلک کردن

گویش تهرانی

تنبیه با چوب زدن کف پا

فلغ

لغت‌نامه دهخدا

فلغ. [ ف َ ] (ع مص ) سر شکستن . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد).

فلق

لغت‌نامه دهخدا

فلق . [ ف َ ](ع اِ) شکاف دهن . (منتهی الارب ). شکاف . ج ، فلوق : ضربه علی فلق رأسه ؛ یعنی بر مفرق و وسط سر او زد. (اقرب الموارد). || بلا و سختی . رجوع به فِلْق شود. || (مص ) شکافتن چیزی را. (منتهی الارب ). شکافتن . (ترجمان جرجانی ترتیب عادل بن علی ) (از اقرب الموارد). || برک

فلق

لغت‌نامه دهخدا

فلق . [ ف َ ل َ ] (اِخ ) نام سوره ٔ صدوسیزدهم قرآن کریم که با آیه ٔ «قل اعوذ برب الفلق » آغاز شود و یکی از معوذتین است . (یادداشت مؤلف ). پیش از سوره ٔ الناس و بعد از سوره ٔ اخلاص .

فلق

لغت‌نامه دهخدا

فلق . [ ف َ ل َ ] (ع اِ) هرچه شکافته شود، از روشنی بامداد یا سپیدی آخر شب که سرخی آفتاب است . || تمامه ٔ آفرینش . || زمین پست میان دو پشته . ج ، فلقان . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). || جای فراخ . (منتهی الارب ). || زمین مطمئن میان دو پشته ، و گفته اند فضاءبین دو ریگ . (ا

جست‌وجوی مشابه

چوب فلک،فلک کردن

گویش تهرانی

تنبیه با چوب زدن کف پا

فلکلر

لغت‌نامه دهخدا

فلکلر. [ ف ُل ْک ْ ل ُ ] (فرانسوی ، اِ) رجوع به فولکلور شود.

فلکناز

لغت‌نامه دهخدا

فلکناز. [ ف َ ل َ ] (اِخ ) از ندیمه های شیرین معشوقه ٔ فرهاد و خسرو پرویز : وز آن سو آفتاب بت پرستان نشسته گرد او ده نارپستان فرنگیس و سهیل سروبالاعجب نوش و فلکناز و همیلا.نظامی (خسرو و شیرین چ وحید ص <span class="

فلکه

لغت‌نامه دهخدا

فلکه . [ ف َ / ف ِ ک َ / ک ِ ] (از ع ، اِ) چرخه ٔ ریسمان . (منتهی الارب ). فادریسه ، و آن چوبک مدور میان سوراخ بود که بر ستون خیمه نهند. (غیاث ). گرده ٔ چوب یا چرمی است که سر دوک یا عمود خیمه از آن میگذرد. (ح

فلکه

لغت‌نامه دهخدا

فلکه . [ ف َ ل َ ک َ / ک ِ ] (از ع ، اِ) میدان یا محوطه ای که چند خیابان بدان منتهی شود. (فرهنگ فارسی معین ). میدانی که بشکل دایره باشد و محاط باشد به ابنیه ای ازقبیل خانه ها و دکانها. (یادداشت مؤلف ). میدانی که گردبرگرد آن خانه باشد. (یاددا

جست‌وجوی متن

هفت آسیا

لغت‌نامه دهخدا

هفت آسیا. [ هََ ] (اِ مرکب ) کنایت از هفت فلک است که فلک زحل و فلک مشتری و فلک مریخ و فلک آفتاب و فلک زهره و فلک عطارد و فلک قمر باشد. (برهان ).

هشت منظر

لغت‌نامه دهخدا

هشت منظر. [ هََ م َ ظَ ] (اِخ ) به معنی هشت مرعی است که هشت بهشت باشد. (برهان ) : یک دو شد از سه حرفش ، چاراصل و پنج شعبه شش وز و هفت خسرو، نُه قصر و هشت منظر. خاقانی .|| هشت فلک را نیز گویند که فلک البروج و فلک زح

سپهران سپهر

فرهنگ فارسی عمید

فلک نهم؛ بالای همۀ افلاک؛ فلک‌الافلاک.

جوزهر

فرهنگ فارسی معین

(جُ زَ هَ) [ ع . ] (اِمر.) فلک اول ، فلک قمر.

چرخ سنگدل

لغت‌نامه دهخدا

چرخ سنگدل . [ چ َ خ ِ س َ دِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) فلک ماه . (ناظم الاطباء). کنایه از فلک اول . || فلک آفتاب . (ناظم الاطباء). کنایه از فلک چهارم .

جست‌وجوی هم‌آغاز

فلک الدوله

لغت‌نامه دهخدا

فلک الدوله . [ ف َ ل َ کُدْ دَ ل َ ] (ع اِ مرکب ) آسمان دولت . مایه ٔ بلندی و اقتدار دولت : فخر آل طغان یزک که فلک فلک الدوله اش خطاب کند.خاقانی .

فلک اطلس

لغت‌نامه دهخدا

فلک اطلس . [ ف َ ل َ ک ِ اَ ل َ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) عبارت از فلک الافلاک است که آن را در شرع عرش گویند، چه اطلس به معنی درم بی سکه است ، پس چنانکه درم بی سکه از نقوش ساده میباشد همچنین فلک نهم که عرش باشد نیز از نقوش کواکب ساده است . (غیاث ).

فلک پناه

لغت‌نامه دهخدا

فلک پناه . [ ف َ ل َ پ َ ] (ص مرکب ) پادشاهی بزرگ مرتبه که آستان او پناهگاه فلک است . (فرهنگ فارسی معین ) : حضرت رفیع و درگاه فلک پناه ... (لباب الالباب ).

فلک آسا

لغت‌نامه دهخدا

فلک آسا. [ ف َ ل َ ] (ص مرکب ) مانند فلک . از: فلک + آسا، پساوند تشبیه : محرمان چون ردی صبح درآرند به کتف کعبه را سبز لباسی فلک آسا بینند. خاقانی .رجوع به فلک وش شود.

فلک آوازه

لغت‌نامه دهخدا

فلک آوازه . [ ف َ ل َ زَ / زِ ] (ص مرکب ) (مرکب از دو اسم ) آنچه آوازه اش به فلک رسد،یا مانند فلک مشهور باشد. بسیار مشهور : خواجه دل عهد مرا تازه کردنام نظامی فلک آوازه کرد.نظامی .

جست‌وجوی هم‌قافیه

دبیر فلک

لغت‌نامه دهخدا

دبیر فلک . [ دَ رِ ف َ ل َ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) عطارد. (غیاث ) (برهان ). تیر.

پیر هفت فلک

لغت‌نامه دهخدا

پیر هفت فلک . [ رِ هََف ْت ْ ف َ ل َ ] (اِخ ) کنایه از زحل است ، و برخی کنایه از مشتری گفته اند. (برهان ).

پیر فلک

لغت‌نامه دهخدا

پیر فلک . [ رِ ف َ ل َ ] (اِخ ) کنایه از کوکب زحل است . (برهان ).

پیک فلک

لغت‌نامه دهخدا

پیک فلک . [ پ َ / پ ِ ک ِ ف َ ل َ ] (اِخ ) ماه . ماه که کنایه از قمر باشد. (آنندراج ) (برهان ).

تاج فلک

لغت‌نامه دهخدا

تاج فلک . [ ج ِف َ ل َ ] (اِخ ) کنایه از خورشید است . (انجمن آرا).

درپیوند

بیشتر بدانید

فلک

falak

معنی

مترادف

برابر پارسی

جست‌وجوی دقیق

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌آوا

گویش تهرانی

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی مشابه

گویش تهرانی

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی متن

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی عمید

فرهنگ فارسی معین

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌آغاز

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌قافیه

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا