لغتنامه دهخدا
المر. [ اَ لِف ْ لام ْ میم ْ را ] (اِخ ) یعنی انا اﷲ اعلم و اری ؛ منم خدای میدانم و می بینم . (ترجمان علامه تهذیب عادل ). معنای آن : انا المحیی الممیت الرزاق . (ناظم الاطباء). از فواتح سور و حروف مقطعه ٔ قرآن کریم است و سوره ٔ رعد بدان آغاز میشود. رجوع به کشف الاسرارج <span c
