فِتْنَةٌفرهنگ واژگان قرآنوسيله آزمايش - گرفتاري که جنبه آزمايش دارد - وسیله و سبب عذاب - عذاب (کلمه فتن در اصل به معناي اين عمل بوده که طلا را در آتش کنند تا خوبي و بديش معلوم شود ، آن وقت استعمالش را توسعه داده داخل کردن هر چيز در آتش و يا سوزاندنش همچنین آزمودن آن را فتنه خواندهاند و در داخل آتش شدن انسان نيز استعمال شده
فطنةلغتنامه دهخدافطنة. [ ف َ طِ ن َ ] (ع ص ) زن زیرک و تیزخاطر و ماهر در امور. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). رجوع به فَطِن شود.
فطنةلغتنامه دهخدافطنة. [ ف ِ ن َ ] (ع مص ، اِمص ) فطنت . زیرکی و دانایی و تیزخاطری . (منتهی الارب ). حذاقت و فهم . مقابل غباوة. ج ، فِطَن . (از اقرب الموارد). دریافتن . (تاج المصادر بیهقی ) (مصادراللغه ٔ زوزنی ). || دانستن چیزی را. (منتهی الارب ). رجوع به فطن شود.
فتنةلغتنامه دهخدافتنة. [ ف ِ ن َ ] (اِخ )نام کنیزک بهرام گور است ، و او چنگ را بغایت خوب مینواخت . حکایت او و قهر و غضب بهرام او را، و بر بام قصر بردن او گاو را مشهور است . (برهان ) : فتنه نامی هزار فتنه در اوفتنه ٔ شاه و شاه فتنه بر او.نظ
فتنةلغتنامه دهخدافتنة. [ ف ِ ن َ ] (ع مص ) آزمودن . || گداختن و در آتش انداختن سیم و زر جهت امتحان . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). || بازداشتن کسی را از رأی و نظرش . (اقرب الموارد). || گمراه کردن . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). || (اِ) چیزی که بوسیله ٔ آن حال آدمی از خیر و شر آشکار گردد، چ
إثارة الفِتْنَةِدیکشنری عربی به فارسیفتنه انگيزي , فتنه گري , ايجاد فتنه , آشوب (فتنه) به راه انداختن (به پا کردن)
عُملاءُ إثارة الفِتَينِدیکشنری عربی به فارسیمزدوران فتنه انگيز , عوامل فتنه , عناصر فتنه گر , دستان فتنه گر
فتنه گرلغتنامه دهخدافتنه گر. [ ف ِ ن َ / ن ِ گ َ ] (ص مرکب ) آنکه ایجاد فتنه کند. فتنه جو. فتنه انگیز : چون ز فتنه گران تهی شدجای پیش خود فتنه را نشاند ز پای . نظامی .رجوع به فتنه انگیز شود.