نخاسلغتنامه دهخدانخاس . [ن َ ] (ع اِ) دوالی که در میان دو قطعه ٔ چرم دوزند. (ناظم الاطباء). || (ص ) مخفف نَخّاس است . رجوع به نخّاس و نیز رجوع به نخّاسی شود : گر تو صراف دلی فکرت شناس فرق کن سرّ دو فکرت چون نخاس .مولوی .
اختشابلغتنامه دهخدااختشاب . [ اِ ت ِ ] (ع مص ) اختشاب شعر؛ شعر گفتن چنانکه آید بی فکرت بسیار و تصنّع. خَشْب ِ شعر.
خاک پریشلغتنامه دهخداخاک پریش . [ پ َ ] (نف مرکب ) که خاک را پریشد : باد بر سده ٔ تو هم نرسدباد فکرت نه باد خاک پریش .انوری .