فیال

fa(i)yāl

معنی

اول؛ آغاز؛ ابتدا: ◻︎ بر این داستان کش بگفت از فیال / اَبَر سیصدوسی‌وسه بود سال (ابوشکور: شاعران بی‌دیوان: ۱۰۳).

جست‌وجوی دقیق

فیال

لغت‌نامه دهخدا

فیال . (اِخ ) دهی است از دهستان قلعه حاتم شهرستان بروجرد که دارای 87 تن سکنه است . آب آن از قنات و محصول عمده اش غله ، چغندر و باقلاست . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6).

فیال

لغت‌نامه دهخدا

فیال . [ ف َی ْ یا ] (خ ص ) صاحب فیل و پیلبان . (منتهی الارب ) : فیالان سلطان بر پی آن فیلان برفتند. (ترجمه ٔ تاریخ یمینی ).

فیال

فیال .(اِ) زمینی را گویند که بار اول آن را زراعت کرده باشند. (برهان ). زمینی که اول بار بکارند. (اسدی ). مؤلف نویسند: غلط است و معنی «ابتکار» دارد و در شعر بوشکور که شاهد اسدی است «از فیال » یعنی «ابتکاراً واز روی ابتکار». در حاشیه ٔ فرهنگ اسدی نسخه ٔ نخجوانی نوشته شده : بزب

فیال

لغت‌نامه دهخدا

فیال .(ع اِ) بازیی است مر فتیان عرب را. (منتهی الارب ).

فیال

فرهنگ فارسی عمید

فیلبان.

جست‌وجوی هم‌آوا

فال فال

لغت‌نامه دهخدا

فال فال . (ق مرکب ) بخش بخش . قسمت قسمت . چندتاچندتا. کپه کپه .- فال فال کردن ؛ کپه کپه کردن .رجوع به فال شود.

فال فال

فرهنگ فارسی معین

(لْ. لْ) (ق مر.) بخش بخش ، چند تا چند تا.

حفال

لغت‌نامه دهخدا

حفال . [ ح ُ ] (ع اِ) گروه بزرگ . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). || شیر گردآمده . (منتهی الارب ) (آنندراج ). || بقیةالتفاریق و الاقماع من الزبیب . حشف . (اقرب الموارد).

حفائل

لغت‌نامه دهخدا

حفائل . [ ح َ ءِ ] (اِخ ) موضعی است .

فعال

لغت‌نامه دهخدا

فعال . [ ف َ ] (ع اِ) دسته ٔ تبر و تیشه و جز آن . ج ، فُعُل . || کرم و جوانمردی . || کردار نیکو یا در خیر یا در شر هر دو استعمال کنند. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). بفتح اول برای فاعل مفرد است و اگر فاعل بیش از یک باشد بکسر اول آید: هم حسان الفعال . (از اقرب الموارد) <spa

جست‌وجوی مشابه

فیالق

لغت‌نامه دهخدا

فیالق . [ ف َ ل ِ ](ع اِ) ج ِ فیلق . (منتهی الارب ). رجوع به فیلق شود.

فیالة

لغت‌نامه دهخدا

فیالة. [ ل َ ] (ع اِ) ج ِ فیل . (منتهی الارب ).

فیالَه

گویش بختیاری

نام گیاهى خودرو که پودر آن را با دوغ و ماست خورند.

فیالبدیهه

فرهنگ مترادف و متضاد

ارتجالاً، فیالبداهه، مرتجلاً

فیالحال

فرهنگ مترادف و متضاد

الان، الحال، بلافاصله، زود، فوراً

جست‌وجوی متن

فینال

لغت‌نامه دهخدا

فینال . [ ف َ / ف ِ ] (اِ) زمینی که اول بکارند. (انجمن آرا) (آنندراج ). مصحف فیال . رجوع به فیال شود.

ابتکاراً

لغت‌نامه دهخدا

ابتکاراً. [ اِ ت ِ رَن ْ ] (ع ق ) ابتداءً. از فیال .

فیلة

لغت‌نامه دهخدا

فیلة. [ ف َ ل َ ] (ع مص ) خطا کردن . || ضعیف و سست گردیدن . || خطا کردن رای کسی در بازی فیال . || سست رای شدن مرد. (منتهی الارب ). رجوع به فیلولة شود.

زمین

فرهنگ فارسی عمید

۱. سطحی که در زیر پا قرار دارد: چادرش روی زمین کشیده می‌شد.۲. (نجوم) سومین سیارۀ منظومۀ شمسی.۳. خشکی مورد تصرف کسی؛ مِلک.۴. محلی برای کشاورزی؛ مزرعه.۵. [قدیمی] سرزمین.&lang; زمین فیال: زمینی که برای نخستین ‌بار آن‌ را کاشته باشند.

دنا

لغت‌نامه دهخدا

دنا. [ دِ ] (اِخ ) کوهی است در فارس واقع در میان ناحیه ٔ تل خسروی کوه گیلویه و بلوک سرحد شش ناحیه . در این کوه در جنوب بروجردو فیال رگه هایی موجود است که جزو حوضه ٔ زاگرس می باشد. (از یادداشت مؤلف ) (از جغرافیای طبیعی کیهان ).

جست‌وجوی هم‌آغاز

فیالق

لغت‌نامه دهخدا

فیالق . [ ف َ ل ِ ](ع اِ) ج ِ فیلق . (منتهی الارب ). رجوع به فیلق شود.

فیالة

لغت‌نامه دهخدا

فیالة. [ ل َ ] (ع اِ) ج ِ فیل . (منتهی الارب ).

فیالَه

گویش بختیاری

نام گیاهى خودرو که پودر آن را با دوغ و ماست خورند.

فیالبدیهه

فرهنگ مترادف و متضاد

ارتجالاً، فیالبداهه، مرتجلاً

فیالحال

فرهنگ مترادف و متضاد

الان، الحال، بلافاصله، زود، فوراً

جست‌وجوی هم‌قافیه

استفیال

لغت‌نامه دهخدا

استفیال . [ اِ ت ِف ْ ] (ع مص ) همچو پیل شدن شتر در جثه و توانایی . (منتهی الارب ). چون فیل شدن در جثه .

افیال

لغت‌نامه دهخدا

افیال . [ اَف ْ ] (ع اِ) فیلان . (آنندراج ) (غیاث اللغات ). فیول . فیله . (منتهی الارب ). ج ِ فیل : خزاین و دفاین خویش درهم بست و بر پشت افیال و اجمال به سرندست برد. (ترجمه ٔ تاریخ یمینی ص 262). اموال و افیال ایشان بغن

افیال

فرهنگ فارسی عمید

= فیل

بارفیال

واژه‌نامه آزاد

مراسم پذیرفتن کسی در یک جامعه یا محفل؛ برابر initiation.

درپیوند

بیشتر بدانید

فیال

fa(i)yāl

معنی

جست‌وجوی دقیق

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی عمید

جست‌وجوی هم‌آوا

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی معین

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی مشابه

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

گویش بختیاری

فرهنگ مترادف و متضاد

فرهنگ مترادف و متضاد

جست‌وجوی متن

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی عمید

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌آغاز

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

گویش بختیاری

فرهنگ مترادف و متضاد

فرهنگ مترادف و متضاد

جست‌وجوی هم‌قافیه

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی عمید

واژه‌نامه آزاد