قادریهلغتنامه دهخداقادریه . [ دِ ری ی َ ] (اِخ ) نام یکی از طریقه های تصوف است که به نام عبدالقادر جیلانی (گیلانی ) تسمیه شده است . اساس این فرقه : عبدالقادر جیلانی (متوفی به سال 561 هَ . ق . / 1166</
کوذرهلغتنامه دهخداکوذره . [ ک َ ذَ رَ / رِ ] (اِ) کودره . (ناظم الاطباء) (اشتینگاس ). رجوع به کودره شود.
کودرهلغتنامه دهخداکودره . [ ک َ دَ رَ / رِ ] (اِ) مرغ آبی باشد کوچک و در آب تیز نشیند، بزرگتر را از اوسوک دم خوانند و کوچکتر را خشنسار. (صحاح الفرس ). مرغی است کبود که در آب باشد. (معیار جمالی تألیف شمس فخری چ دانشگاه ص 436).
قادرةلغتنامه دهخداقادرة. [دِ رَ ] (ع ص ) تأنیث قادر. رجوع به قادر شود. || لیلة قادرة؛ شب نرم و آسان سیر. (ناظم الاطباء): بین ارضک و ارض فلان لیلة قادرة. (منتهی الارب ).
زاویه ٔ قادریهلغتنامه دهخدازاویه ٔ قادریه . [ ی َ ی ِ دِ ری ی َ ] (اِخ ) رجوع به زاویه ٔ صالحیه شود.
زاویه ٔ قادریهلغتنامه دهخدازاویه ٔ قادریه . [ ی َ ی ِ دِ ری ی َ ] (اِخ ) رجوع به زاویه ٔ صالحیه شود.
زاویه ٔ قادریهلغتنامه دهخدازاویه ٔ قادریه . [ ی َ ی ِ دِ ری ی َ ] (اِخ ) زاویه ای است واقع در باب الجنان حلب و منسوب به امیر جلبان و در 770 تأسیس شده است . (از خطط الشام ج 6 ص 150). رجوع به زاویه شود.
ابوالمعالیلغتنامه دهخداابوالمعالی . [اَ بُل ْ م َ ] (شیخ ...) اله آبادی از مشایخ صوفیه ٔ قادریه . او در لاهور میزیست و در سال 1024 هَ . ق . وفات یافت . منظومه ای بفارسی به نام تحفةالقادریه دارد.
اسماعیللغتنامه دهخدااسماعیل . [ اِ ] (اِخ ) رومی (شیخ ...) یکی از کبار مشایخ قادریه . مولد وی طوسیه . او پس از فراغت از تحصیل علوم در قسطمونی بسائقه ٔ دعوت معنوی شیخ عبدالقادر گیلانی عزیمت بغداد کرد و به تصفیه و تزکیه ٔ باطن پرداخت و با لقب «پیر ثانی » به ارشاد ساکنان آناطولی و روم ایلی مأمور ش
عبدالقادرلغتنامه دهخداعبدالقادر. [ ع َ دُل ْ دِ ] (اِخ ) جیلانی ، ابن ابی صالح موسی بن عبداﷲبن یحیی الجیلانی ملقب به محیی الدین . مولد و مدفن وی بغداد است . امام سلسله ٔقادریه و صوفیه است که اغلب در بلاد هند و ممالک عثمانی و بلاد اسلامی مذهبش رواج دارد. بگفته ٔ قاموس الاعلام و طبقات شعرانی نسبت او
زاویه ٔ صالحیةلغتنامه دهخدازاویه ٔ صالحیة. [ ی َ ی ِ ل ِ حی ی َ ] (اِخ ) زاویه ای است واقع در سویقه الحجارین (بازارچه حجاران ) حلب و از قدیم ترین زاویه های حلب بشمار میرود و بنوالحلوی عهده دار تولیت آنند. این زاویه زاویه ٔ قادریه نیز خوانده میشود و در قدیم معروف به زاویه بهشنیه بوده است . (از خطط الشام
بیومیةلغتنامه دهخدابیومیة. [ ب َی ْ یو می ی َ ] (اِخ ) طریقتی است که مؤسس آن علی بن حجازی بن محمد بیومی (1108 هَ . ق .) بوده و خود از پیروان طریقه ٔ قادریه بوده است و این فرقه در جده و مکه و فرات و سند تکایایی دارد و تکیه ٔ اصلی آنان در قریه ای نزدیک شهر قاهره
زاویه ٔ قادریهلغتنامه دهخدازاویه ٔ قادریه . [ ی َ ی ِ دِ ری ی َ ] (اِخ ) رجوع به زاویه ٔ صالحیه شود.
زاویه ٔ قادریهلغتنامه دهخدازاویه ٔ قادریه . [ ی َ ی ِ دِ ری ی َ ] (اِخ ) زاویه ای است واقع در باب الجنان حلب و منسوب به امیر جلبان و در 770 تأسیس شده است . (از خطط الشام ج 6 ص 150). رجوع به زاویه شود.