قاع

qā'

معنی

زمین پست و هموار که دور از کوه و پشته باشد؛ دشت؛ هامون.
⟨ قاع صفصف: [قدیمی] زمین هموار و بی‌گیاه. Δ برگرفته از قرآن کریم «فُیَذَرُها قاعاً صَفْصَفاً» (طه: ۱۰۶).

جست‌وجوی دقیق

قاع

لغت‌نامه دهخدا

قاع . (اِخ ) (یوم الَ ...) روزی است از روزهای عرب . ابواحمد گوید این روزی است که در آن حادثه ٔ میان بکربن وائل و بنی تمیم اتفاق افتاد و در این روز اوس بن حجر بدست بسطام بن قیس شیبانی اسیر گشت و در این باره آمده است : بقاع منعناه ثمانین حجةو بضع

قاع

لغت‌نامه دهخدا

قاع . (اِخ ) منزلی است در راه مکه پس از عقبه ، نسبت به کسی که به طرف مکه میرود و پس از آن زباله است . (معجم البلدان ج 7 ص 15) (نزهةالقلوب ج 3 ص 167

قاع

لغت‌نامه دهخدا

قاع . (اِخ ) نام قلعه ای است در مدینه ٔ طیبه . (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ). وبه آن «اُطم البلویین » گفته میشود و در کنار آن چاهی است موسوم به چاه غدق . (معجم البلدان ج 7 ص 15).

قاع

لغت‌نامه دهخدا

قاع . (ع اِ) زمین پست هموار دور از کوه و از پشته . (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ). زمین راست و هموار. (ترجمان علامه جرجانی ص 77). کویر. (نصاب ). ج ، قیع، قیعه ، قیعان ، اقواع ، اقوع . (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ) : <br

قاع

دیکشنری عربی به فارسی

ته , پايين , تحتاني

جست‌وجوی هم‌آوا

تخت روان‌کاوی

analytic couch, couch

واژه‌های مصوب فرهنگستان

در روان‌کاوی، تخت مطب روان‌کاو که بیمار بر روی آن دراز می‌کشد و در این حالت تداعی آزاد در ذهن او تسهیل میشود و توجه او به دنیای درون و احساساتش افزایش می‌یابد

چپقی شمع

spark plug cap, spark plug connector, plug lead connector, plug cap

واژه‌های مصوب فرهنگستان

قطعه‌ای که سیم شمع را به شمع اتصال می‌دهد

قاه قاه

لغت‌نامه دهخدا

قاه قاه . (اِ صوت ) خندیدن به آواز بلند را گویند. (برهان ). قهقهه . (حاشیه ٔ برهان دکتر معین ) : زده خنده بر روی خواهندگان دهان زر از جودتو قاه قاه .کمال الدین اسماعیل .

قاه قاه

فرهنگ فارسی عمید

۱. صدای خندۀ بلند.۲. (اسم) خنده با صدای بلند. * قهقهه.

قاه قاه

دیکشنری فارسی به انگلیسی

cackle, horselaugh, roar

جست‌وجوی مشابه

قاعدین

لغت‌نامه دهخدا

قاعدین . [ ع ِ ] (ع ص ، اِ) ج ِ قاعد در حالت نصبی و جری : فضل اﷲ المجاهدین علی القاعدین اجراً عظیماً. (قرآن 95/4). رجوع به قاعد شود.

قاعس

لغت‌نامه دهخدا

قاعس . [ ع ِ ] (اِخ ) جبال قبله . ابن سکیت گوید: قاعس و مناخ و منزل انقب ، یُؤَدین بطرف ینبع در ساحل (بحر قلزم ) است . (معجم البلدان ).

قاعس

لغت‌نامه دهخدا

قاعس . [ ع ِ ] (ع ص ) نقیض حدب است . گود و فرورفته . ابن اعرابی گوید: اقعس کسی است که پشتش فرورفته و گردنش برگشته است . (معجم البلدان ).

قاعب

لغت‌نامه دهخدا

قاعب . [ ع ِ ] (ع ص ) باران سخت چنانکه پوست از روی زمین ببرد. (مهذب الاسماء). || گرگ بابانگ . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ). الذئب الصیاح . (تاج العروس ).

قاعد

لغت‌نامه دهخدا

قاعد. [ ع ِ ] (ع ص ) جالس . نشسته . (غیاث ). نشیننده . مقابل قائم : گر به خدمت قائمی خواهی منم ور نمی خواهی به حسرت قاعدی . سعدی .|| آنکه بجنگ نشده است ، مقابل مجاهد : فضل اﷲ المجاهدین علی ا

جست‌وجوی متن

تحتانی

دیکشنری فارسی به عربی

تحت , قاع

شکم بشکه

دیکشنری فارسی به عربی

قاع السفينة

رخنه پیدا کردن

دیکشنری فارسی به عربی

قاع السفينة

هر چیز زننده ومتعفن

دیکشنری فارسی به عربی

قاع السفينة

اب ته کشتی

دیکشنری فارسی به عربی

قاع السفينة

جست‌وجوی هم‌آغاز

قاعدین

لغت‌نامه دهخدا

قاعدین . [ ع ِ ] (ع ص ، اِ) ج ِ قاعد در حالت نصبی و جری : فضل اﷲ المجاهدین علی القاعدین اجراً عظیماً. (قرآن 95/4). رجوع به قاعد شود.

قاعس

لغت‌نامه دهخدا

قاعس . [ ع ِ ] (اِخ ) جبال قبله . ابن سکیت گوید: قاعس و مناخ و منزل انقب ، یُؤَدین بطرف ینبع در ساحل (بحر قلزم ) است . (معجم البلدان ).

قاعس

لغت‌نامه دهخدا

قاعس . [ ع ِ ] (ع ص ) نقیض حدب است . گود و فرورفته . ابن اعرابی گوید: اقعس کسی است که پشتش فرورفته و گردنش برگشته است . (معجم البلدان ).

قاع النقیع

لغت‌نامه دهخدا

قاع النقیع. [ عُن ْ ن َ ] (اِخ ) نام موضعی است در دیار سُلَیم که گروهی از شاعران در شعرهای خود از آن یاد کرده اند. (معجم البلدان ج 7 ص 15).

قاعب

لغت‌نامه دهخدا

قاعب . [ ع ِ ] (ع ص ) باران سخت چنانکه پوست از روی زمین ببرد. (مهذب الاسماء). || گرگ بابانگ . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ). الذئب الصیاح . (تاج العروس ).

جست‌وجوی هم‌قافیه

دقاع

لغت‌نامه دهخدا

دقاع . [ دَ / دُ ] (ع اِ) خاک . (منتهی الارب ).تراب . (اقرب الموارد). دقعم . و رجوع به دقعم شود.

زقاع

لغت‌نامه دهخدا

زقاع . [ زُ ] (ع مص ) سخت تیز دادن خر. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) || بانگ کردن خروس . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || (اِ) گوز خر. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء).

رقاع

لغت‌نامه دهخدا

رقاع . [ رَق ْ قا] (ع ص ) مرقعدوز. (مهذب الاسماء) (یادداشت مؤلف ).

رقاع

لغت‌نامه دهخدا

رقاع . [ رِ ] (ع اِ) ج ِ رُقعَة. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (فرهنگ نظام ) (اقرب الموارد). ج ِ رقعة؛ پاره ها و نوشته های مختصر. (غیاث اللغات ) (آنندراج ). رجوع به رقعه شود.- ذات الرقاع ؛ نوعی استخاره . رجوع به ماده ٔ ذات الرقاع شود.- || نام

سلنقاع

لغت‌نامه دهخدا

سلنقاع . [ س ِ ل ِ ] (ع ص ، اِ) برق جهان و پراکنده شونده در ابر. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء).

ترجمه مقاله