قانصلغتنامه دهخداقانص . [ ن ِ ] (ع ص ) نخجیرگیر. (مهذب الاسماء) (ملخص اللغات حسن خطیب کرمانی ). شکاری . (منتهی الارب ) (آنندراج ). شکارچی . صیاد. (ناظم الاطباء). ج ، قناص . (مهذب الاسماء).
قیانسلغتنامه دهخداقیانس . [ ق َ ن ِ ] (ع اِ) ج ِ قینَس ، بمعنی گاو نر است . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). رجوع به قینس شود.
کانسلغتنامه دهخداکانس . [ ن ِ ] (ع ص ) آهوی به کناس درآینده . (متن اللغة) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء).
کانیسلغتنامه دهخداکانیس . (اِخ ) راهبی است از جمعیت فرانسیسکن . وی در فلسطین و شام اقامت کرد و تألیفی به اسپانیایی در قواعد و لغت عربی دارد. (1730-1759). (از اعلام المنجد).
قانصوةلغتنامه دهخداقانصوة. [ ن ِ ] (اِخ ) الظاهر. بیست و یکمین از ممالیک برجی است که در 17 ربیعالاول سال 904 هَ . ق . در مصر خلافت کرد و در 27 ذی القعده ٔ سال 905</sp
قانصةلغتنامه دهخداقانصة. [ ن ِص َ ] (ع اِ) سنگ دان مرغ را گویند. پوست اندرونی او را خشک کرده بسایند و با شراب بیاشامند درد معده را نافع باشد خاصه پوست سنگدان خروس . گویند عربی است . (برهان ). روده و اندرون مرغ . ج ، قوانص . (منتهی الارب از حاشیه ٔ برهان چ معین ) (ناظم الاطباء). قانصه برای مرغ
قانصةالحباریلغتنامه دهخداقانصةالحباری . [ ن ِ ص َ تُل ْ ح ُ را ] (ع اِ مرکب ) سنگدان هوبره . در داروهای چشم بکار است .
قانصوه غوریلغتنامه دهخداقانصوه غوری . [ غ َ ] (اِخ ) ابن عبداﷲ ظاهری (850 - 922هَ . ق . = 1446 - 1516 م .) (منسوب به ظاهر خوشقدم )،اشرفی (منسوب به اشرف قایتبای )، غ
قناصلغتنامه دهخداقناص . [ ق ُن ْ نا ] (ع ص ، اِ) ج ِ قانص . صیادان و شکارچیان . (اقرب الموارد). رجوع به قانص شود.
قنازلغتنامه دهخداقناز. [ ق َن ْ نا ] (ع ص ) شکاری . (منتهی الارب ) (آنندراج ).شکارچی . قانص . (اقرب الموارد). رجوع به قناص شود.
شکارچیلغتنامه دهخداشکارچی . [ ش ِ ] (ص مرکب ، اِ مرکب ) (از: شکار فارسی + «چی »، پسوند نسبت ترکی ) شکارگر. شکارکننده . نخجیرگر. شکاری . نخجیروان . دامیار. قانص . شکره . قناص . (از یادداشت مؤلف ). صیاد.- شکارچی باشی ؛ میرشکار. رئیس و گرداننده ٔ امور مربوطبه شکار و س
نخجیرگیرلغتنامه دهخدانخجیرگیر. [ ن َ ] (نف مرکب ) قانص . (مهذب الاسما) (ملخص اللغات ). قناص . (ملخص اللغات ). صیاد. شکارچی . شکارکننده . شکارگیرنده . صیدگیر : اگر صد سگ تیز نخجیرگیرکه آهو ورا پیش دیدی ز تیر. فردوسی .پدرْمان یکی آسیابان
قانصوه غوریلغتنامه دهخداقانصوه غوری . [ غ َ ] (اِخ ) ابن عبداﷲ ظاهری (850 - 922هَ . ق . = 1446 - 1516 م .) (منسوب به ظاهر خوشقدم )،اشرفی (منسوب به اشرف قایتبای )، غ
قانصوةلغتنامه دهخداقانصوة. [ ن ِ ] (اِخ ) الظاهر. بیست و یکمین از ممالیک برجی است که در 17 ربیعالاول سال 904 هَ . ق . در مصر خلافت کرد و در 27 ذی القعده ٔ سال 905</sp
قانصةلغتنامه دهخداقانصة. [ ن ِص َ ] (ع اِ) سنگ دان مرغ را گویند. پوست اندرونی او را خشک کرده بسایند و با شراب بیاشامند درد معده را نافع باشد خاصه پوست سنگدان خروس . گویند عربی است . (برهان ). روده و اندرون مرغ . ج ، قوانص . (منتهی الارب از حاشیه ٔ برهان چ معین ) (ناظم الاطباء). قانصه برای مرغ
قانصةالحباریلغتنامه دهخداقانصةالحباری . [ ن ِ ص َ تُل ْ ح ُ را ] (ع اِ مرکب ) سنگدان هوبره . در داروهای چشم بکار است .
