فرهنگ فارسی عمید
۱. صاحبقران بودن.۲. [مجاز] فرمانروایی.۳. (اسم) نام عمومی سکههایی که از زمان صفویه تا ناصرالدینشاه قاجار ضرب شده و بر روی آنها ابیاتی نقش میشده که کلمۀ «صاحبقران» یا «صاحبقرانی» در آن ابیات وجود داشته، مانندِ «به گیتی سکۀ صاحبقرانی / زد از توفیق حق عباس ثانی» و یا «هست سلطان بر سل