قرنفل

qaranfol

معنی

۱. گیاهی زینتی از دستۀ میخک‌ها با بوتۀ کوتاه، برگ‌های دراز، و گل‌هایی صورتی با پنج‌گلبرگ.
۲. = میخک

جست‌وجوی دقیق

قرنفل

لغت‌نامه دهخدا

قرنفل . [ ق َ رَ ف ُ ] (معرب ، اِ) میخک ، و آن بار یا شکوفه ٔ درختی است که در جزایر هند پیدا گردد، و آن بهترین و پاک ترین ِ داروهای گرم است ، شکوفه ٔ آن را نر و میوه ٔ آن را ماده گویند و شکوفه ٔ آن پاک تر است و هر دو لطیف و صفادهنده ٔ دل و دماغ هستند. (از منتهی الارب ). گلی ا

قرنفل

فرهنگ فارسی عمید

۱. گیاهی زینتی از دستۀ میخک‌ها با بوتۀ کوتاه، برگ‌های دراز، و گل‌هایی صورتی با پنج‌گلبرگ.۲. = میخک

قرنفل

فرهنگ فارسی معین

(قَ رَ فُ) [ ع . ] (اِ.) میخک ، گل میخک .

جست‌وجوی هم‌آوا

قرنفل بستانی

لغت‌نامه دهخدا

قرنفل بستانی . [ ق َ رَ ف ُ ل ِ ب ُ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) دوائی است که آن را فرنجمشک خوانند. (بحر الجواهر). و آن بالنگوی صحرائی است و به عربی بقلةالضّب خوانند، و بواسیر را نافع است . (آنندراج ).

گل قرنفل

لغت‌نامه دهخدا

گل قرنفل . [ گ ُ ل ِ ق َ رَ ف ُ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) اسم فارسی زهره است . (تحفه ٔ حکیم مؤمن ). گلی است از دسته ٔ میخک ها از تیره ٔ قرنفلیان . (گیاه شناسی گل گلاب ص 214).

قرنفل (گیاه شناسی)

دیکشنری فارسی به انگلیسی

sweet william, pink

کرنفال

دیکشنری عربی به فارسی

کارناوال , کاروان شادي , جشن

حبق قرنفلی

لغت‌نامه دهخدا

حبق قرنفلی . [ ح َ ب َ ق ِ ق َرَ ف ُ ] (اِ مرکب ) صاحب برهان گوید: فرنجمشگ است بالنگوی خودرو باشد و عوام آن را بالنگوی گنده خوانند.و صاحب اختیارات گوید: برنجمشگ نیز گویند. و در پارس قرنفل بستانی گویند. پرنجمشگ . فرنجمشگ . (داود ضریر انطاکی ) (منتهی الارب ).

جست‌وجوی مشابه

قرنفلة

لغت‌نامه دهخدا

قرنفلة. [ ق َ رَ ف ُ ل َ ] (ع اِ) یکی قرنفل . (اقرب الموارد). رجوع به قرنفل شود.

قرنفلیان

لغت‌نامه دهخدا

قرنفلیان . [ ق َ رَ ف ُ ] (اِ) (تیره ٔ...) گیاهان تمام انواع این تیره علفی و گلهای آنها با تیره های دیگر تفاوت بسیار دارد. کاسه ٔ آنها از پنج کاسبرگ ساخته شده که بیخ آنها به هم نزدیک گشته و لوله ای میسازد که پنج کُنگُره دارد و ممکن است کاسه ٔ کوچکتر اضافی نیز داشته باشد. در گ

قرنفلة

دیکشنری عربی به فارسی

ميخک صد پر

حبق قرنفلی

لغت‌نامه دهخدا

قرنفل بستانی

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی متن

مقرفل

لغت‌نامه دهخدا

مقرفل . [ م ُ ق َ ف َ ] (ع ص ) طعام مقرفل ؛ طعام با قرنفل پخته . (منتهی الارب ). طعام قرنفل دار. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || طیب مقرفل ؛ عطری که دارای قرنفل باشد. (از اقرب الموارد).

فطعم

لغت‌نامه دهخدا

فطعم . [ ] (اِ) قرنفل . (از فهرست مخزن الادویه ).

قاراه قوالون

لغت‌نامه دهخدا

قاراه قوالون . [ ] (معرب ، اِ) قرنفل است . (فهرست مخزن الادویه ). این کلمه مصحف لغت یونانی کاروئوفولون است . رجوع به قرنفل در حاشیه ٔ برهان چ معین شود.