قشورلغتنامه دهخداقشور. [ ق ُ ] (ع اِ) اسم جنس پوست میوه هاست و شامل پوست اشجار و بُزور و غیره است ، و بعضی را عقیده آنکه آنها قابل هضم نیستندو غذائیت ندارند و این کلی نیست ولیکن بسیار قلیل الغذااند و بطی ءالهضم . (از مخزن الادویه و فهرست آن ).
قشورلغتنامه دهخداقشور. [ ] (اِخ ) نام یکی از اصحاب ابوهاشم عبدالسلام بن محمد جبائی متکلم معتزلی . و نام او ابوالقاسم بن سهلویه است . (ابن الندیم ).
قشورلغتنامه دهخداقشور. [ ق َ ] (ع اِ) دوای جالی است که میمالند زنان به روی خود برای تصفیه ٔ رنگ آن مانند خردل کوبیده ٔ به تخته با ماست سرشته . (فهرست مخزن الادویة). || دارویی است که به وسیله ٔ آن پوست روی را برکنند تا رنگ آن روشن گردد. (اقرب الموارد).
قشورلغتنامه دهخداقشور. [ ق ُ ] (ع اِ) ج ِ قشر. (غیاث اللغات از منتخب ). رجوع به قشر شود. پوست اشجار و اثمار و بذوراست ، و بعضی را اعتقاد آنکه اقسام آن غذائیت ندارندو قابل هضم نیستند. (تحفه ٔ حکیم مؤمن ) : غرض ایزدی حکیمانندوین فرومایگان خسند و قشور. <p cla
اختروَشquasarواژه‌های مصوب فرهنگستانجِرم ستارهمانندی به درخشندگی یک کهکشان که عموماً در فاصلۀ بسیار زیادی از زمین قرار دارد و تصور میشود هستههای درخشان کهکشان‌های فعال و دوردست باشد
چقشورلغتنامه دهخداچقشور. [ چ َ ] (اِ) نوعی از کفش . (آنندراج ). || قسمی از چاقشور سرخ رنگ . (ناظم الاطباء). و رجوع به چاقشور شود.
قشورالقرحةلغتنامه دهخداقشورالقرحة. [ ق ُ رُل ْ ق ُ ح َ ] (ع اِ مرکب ) خشک ریش . پوست ریش . (ذخیره ٔ خوارزمشاهی ).
قشورةلغتنامه دهخداقشورة. [ ق َش ْ وَ رَ ] (ع مص ) به چوبدستی زدن . (منتهی الارب ): قشوره بالعصا؛ ضربه بها. (از اقرب الموارد).
ابن سهلویهلغتنامه دهخداابن سهلویه . [ اِ ن ُ س َ ی َ / ل ِ وَی ْه ْ ] (اِخ ) رجوع به ابوالقاسم سهلویه ملقب به قشور شود.
قنشورهلغتنامه دهخداقنشوره .[ ق َ رَ ] (ع ص ) زن که حیض نیارد. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). و این تصحیف قشور نیست . (منتهی الارب ).
کبرکی چهاللغتنامه دهخداکبرکی چهال .[ ک َ ب َ ؟ ] (هندی ، اِ) اسم قشور اصل الکبر است که به فارسی پوست بیخ کبر نامند. (فهرست مخزن الادویه ).
قشورالقرحةلغتنامه دهخداقشورالقرحة. [ ق ُ رُل ْ ق ُ ح َ ] (ع اِ مرکب ) خشک ریش . پوست ریش . (ذخیره ٔ خوارزمشاهی ).
قشورةلغتنامه دهخداقشورة. [ ق َش ْ وَ رَ ] (ع مص ) به چوبدستی زدن . (منتهی الارب ): قشوره بالعصا؛ ضربه بها. (از اقرب الموارد).
چقشورلغتنامه دهخداچقشور. [ چ َ ] (اِ) نوعی از کفش . (آنندراج ). || قسمی از چاقشور سرخ رنگ . (ناظم الاطباء). و رجوع به چاقشور شود.
چاقشورلغتنامه دهخداچاقشور. (اِ) چاخچور. چاقچور. دولاغ . (ناظم الاطباء). مبدل چاقچور است . (فرهنگ نظام ). چاقشر. (ناظم الاطباء). قسمی از جوراب که از نوک انگشتان پا تا کمر را میپوشاند. (ناظم الاطباء). چیزی است از عالم موزه که پشمین و سقرلاتی باشد. (آنندراج ).
مقشورلغتنامه دهخدامقشور. [ م َ ] (ع ص ) پوست دورکرده . (ناظم الاطباء). پوست کرده . پوست کنده .پوست بازکرده . مقشر. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا).
