قصبةلغتنامه دهخداقصبة. [ ق َ ص َ ب َ ] (ع اِ) واحد طول . آملی گوید: دومین آلت مشهوره ٔ مساحت است و آن را باب نیز خوانند به ذراع الید هشت ذراع باشد و به ذراع هاشمی شش و به ذراع جدید هفت وسیعی . (نفائس الفنون ). رجوع به قصب شود.
قصبةلغتنامه دهخداقصبة. [ ق َ ص َ ب َ ] (ع اِ) بندآب . یکی قِصاب . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). رجوع به قِصاب شود. || یکی قَصَب . (اقرب الموارد) (منتهی الارب ). یک نی . (مهذب الاسماء). رجوع به قصب شود. || چاه نوکنده . || کوشک یا درون آن . || شهر یا معظم شهرها. (اقرب الموارد) (منتهی الارب ).
قصبةلغتنامه دهخداقصبة. [ ق َ ص ِ ب َ ] (ع ص ) بسیارکلک . بسیارنی : ارض قصبه ؛ زمین بسیارنی و بسیارکلک . (منتهی الارب ).
کسبهلغتنامه دهخداکسبه . [ ک َ ب َ ] (اِخ ) جایی است [ به ماوراءالنهر] با کشت و برز بسیار. (حدود العالم ). قریه ای است از قرای نسف دارای منبر و بازار و نسبت بدان کسبوی باشد. (یادداشت مؤلف ) (از معجم البلدان ) : از فعل زشت و سیرت ناخوب همسری با دیو ابوالمظفرخرکن
کسبهلغتنامه دهخداکسبه . [ ک ُ ب َ ] (اِخ ) نام قریه ای از نخشب است . (آنندراج ) (انجمن آرا). رجوع به ماده ٔ بعد شود.
کسبهلغتنامه دهخداکسبه . [ ک ُ ب َ / ب ِ ] (اِ) کسب . کنجاره را گویند و آن باقیمانده و ثفل تخمهایی باشد که روغن آن را گرفته باشند. (برهان ). ثفل چیزی باشد روغن گرفته . (انجمن آرا) (از آنندراج ). کنجاره . (جهانگیری ) (صحاح الفرس ). کنجار. (صحاح الفرس ). آنچه از
قصبةالاصبعلغتنامه دهخداقصبةالاصبع. [ ق َ ص َ ب َ تُل ْ اِ ب َ ] (ع اِ مرکب ) سر انگشت . (اقرب الموارد).
قصبةالانفلغتنامه دهخداقصبةالانف . [ ق َ ص َ ب َ تُل ْ اَ ] (ع اِ مرکب ) استخوان بینی . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). نای بینی . (مهذب الاسماء). تیغ بینی . گویند: ضربه علی قصبة انفه . (اقرب الموارد). و آن را میکعه نیز نامند. تیغه ٔ استخوانی کوچک نازکی است که بطور عمودی در وسط تجاویف انف واقع و جزء
قصبةالبلادلغتنامه دهخداقصبةالبلاد.[ ق َ ص َ ب َ تُل ْ ب ِ ] (ع اِ مرکب ) مدینه ٔ آن . گویند: لاتسکن الا قصب الامصار؛ ای مدنها. (اقرب الموارد).
قصبةالریةلغتنامه دهخداقصبةالریة. [ ق َ ص َ ب َ تُرْ ری َ ] (ع اِ مرکب ) مجرای نفس . (اقرب الموارد). حلقوم ،و آن مجرای نفس و متصل به ریه و در پیش مری باشد.
قصبةالسوادلغتنامه دهخداقصبةالسواد. [ ق َ ص َ ب َ تُس ْ س َ ] (ع اِ مرکب ) شهر آن سواد. (منتهی الارب ).
قصبتینلغتنامه دهخداقصبتین . [ ق َ ص َ ب َ ت َ ] (ع اِ) تثنیه ٔ قصبة، و مراد از آن قصبه ٔ صغری و قصبه ٔ کبری است . رجوع به قصبه ٔ صغری و قصبه ٔ کبری شود.
قصبةالاصبعلغتنامه دهخداقصبةالاصبع. [ ق َ ص َ ب َ تُل ْ اِ ب َ ] (ع اِ مرکب ) سر انگشت . (اقرب الموارد).
قصبةالانفلغتنامه دهخداقصبةالانف . [ ق َ ص َ ب َ تُل ْ اَ ] (ع اِ مرکب ) استخوان بینی . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). نای بینی . (مهذب الاسماء). تیغ بینی . گویند: ضربه علی قصبة انفه . (اقرب الموارد). و آن را میکعه نیز نامند. تیغه ٔ استخوانی کوچک نازکی است که بطور عمودی در وسط تجاویف انف واقع و جزء
قصبةالبلادلغتنامه دهخداقصبةالبلاد.[ ق َ ص َ ب َ تُل ْ ب ِ ] (ع اِ مرکب ) مدینه ٔ آن . گویند: لاتسکن الا قصب الامصار؛ ای مدنها. (اقرب الموارد).
قصبةالریةلغتنامه دهخداقصبةالریة. [ ق َ ص َ ب َ تُرْ ری َ ] (ع اِ مرکب ) مجرای نفس . (اقرب الموارد). حلقوم ،و آن مجرای نفس و متصل به ریه و در پیش مری باشد.
قصبةالسوادلغتنامه دهخداقصبةالسواد. [ ق َ ص َ ب َ تُس ْ س َ ] (ع اِ مرکب ) شهر آن سواد. (منتهی الارب ).
زبدالقصبةلغتنامه دهخدازبدالقصبة. [ زَ ب َ دُل ْ ق َ ص َ ب َ ] (ع اِ مرکب ) رطوبتی است که در بیخ نی جمع شود. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ). رجوع به زبدالقصب شود.
مقصبةلغتنامه دهخدامقصبة. [ م َ ص َ ب َ ] (ع ص ) ارض مقصبة؛ زمین بسیارکلک و بسیارنی . (منتهی الارب ) (از آنندراج ). زمینی که در آن کلک و نی بسیار باشد. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || (اِ) موضع نی . (از اقرب الموارد). جای روییدن نی . (از اقرب الموارد).
تقصبةلغتنامه دهخداتقصبة. [ ت َ ص ِ ب َ ] (ع اِ) تقصیبة. توک موی پیچیده . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). ج ، تقاصب وتقاصیب ، یقال : ما احسن تقاصیبها. (اقرب الموارد).