قهقهه

qahqahe

معنی

خندۀ شدید؛ خندۀ بلند و پرصدا؛ قهقه.
⟨ قهقهه زدن: (مصدر لازم) به‌ آواز بلند خندیدن.

جست‌وجوی دقیق

قهقهه

لغت‌نامه دهخدا

قهقهه . [ ق َ ق َ هََ ] (اِخ ) نام جایی است در ولایت طوس . (برهان ). قهقهه ، گینزبورگ . (حاشیه ٔ برهان چ معین از جغرافیای سیاسی کیهان ). دهی است از دهستان میان ولایت بخش حومه ٔ شهر مشهد، سکنه ٔ آن 123 تن . آب آن از قنات و محصول آن غلات است .

قهقهه

فرهنگ فارسی عمید

خندۀ شدید؛ خندۀ بلند و پرصدا؛ قهقه.&lang; قهقهه زدن: (مصدر لازم) به‌ آواز بلند خندیدن.

قهقهه

دیکشنری فارسی به عربی

خطاف

قهقهه

دیکشنری فارسی به انگلیسی

roar, cackle, guffaw, horselaugh, roar, yak

قهقهه

فرهنگ فارسی معین

(قَ قَ هِ) [ ع . قهقهة ] (مص ل .) با صدای بلند خندیدن .

جست‌وجوی هم‌آوا

کهکهة

لغت‌نامه دهخدا

کهکهة. [ ک َ ک َ هََ ] (ع مص ) دمیدن سرمارسیده (مقرور) به دست خود. (ازاقرب الموارد) (از تاج العروس ج 9 ص 409). دمیدن سرمازده بر دست خود تا گرم شود. (ناظم الاطباء). دمیدن سردی زده دست خود را تا گرم شود. (منتهی

قهقهة

لغت‌نامه دهخدا

قهقهة. [ ق َ ق َ هََ ] (ع اِمص ، اِ) قهقهه . خنده ٔ سخت با آواز و گردانیدن آواز در خنده . (ازاقرب الموارد) (منتهی الارب ). خنده به آواز بلند. (برهان ). رجوع به قه شود. || رفتار سخت . (ناظم الاطباء). || نوعی از رفتار و آن مقلوب هقهقه است . (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد) (

کعکعة

لغت‌نامه دهخدا

کعکعة. [ ک َ ک َ ع َ ] (ع مص ) بند کردن . حبس نمودن . (از منتهی الارب ).

قحقحة

لغت‌نامه دهخدا

قحقحة. [ ق َ ق َ ح َ ] (ع مص ) گردیدن آواز درگلو و خنده ٔ کبی . (منتهی الارب ) (آنندراج ). قهقهه .

قعقعة

لغت‌نامه دهخدا

قعقعة. [ ق َ ق َ ع َ ] (ع اِ) آواز سلاح و نحو آن . (منتهی الارب ) (مهذب الاسماء). آواز سپر و سلاح و مانند آن . || بانگ دندان که وقت سخت خائیدن چیزی برآید. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). || بانگ سبوی نزدیک آب پر شدن . (مهذب الاسماء). || آواز تندر و مانند آن . (منتهی الارب ) (ا