قورلغتنامه دهخداقور. [ ق َ وَ ] (ع مص ) یک چشم شدن . (منتهی الارب ). || (اِمص ) یک چشمی . (منتهی الارب ) (آنندراج ).
قورلغتنامه دهخداقور. (اِ) بر وزن مور، پنبه را گویند و به عربی قطن خوانند. (برهان ) (ناظم الاطباء). رجوع به قَور شود. || بمعنی خصیه هم آمده است . (برهان ) (ناظم الاطباء). ظاهراً محرف غور = غر (دبه خایه ). (حاشیه ٔ برهان چ معین ). رجوع به غر شود. || گره و برآمدگی در اعضا و غیر آن را نیز گفته ا
قورلغتنامه دهخداقور. (ترکی ، اِ) کمربند. (سنگلاخ ). || مخفف قوران به معنی سلاح .(سنگلاخ ) (فرهنگ نظام ). اسلحه . رجوع به قوران شود.ترکیب ها:- قورخانه . قورچی . رجوع به مدخلهای قورخانه وقورچی شود.|| چینه ٔ دیوار و اساس و بنیاد. || شرر و اخگرهای ریزه است که
قورلغتنامه دهخداقور. [ ] (اِخ ) دهی است از دهستان مؤمن آباد بخش درمیان شهرستان بیرجند، سکنه ٔ آن 23 تن . آب آن از قنات . محصول آن غلات ، شلغم و شغل اهالی زراعت است . راه مالرو دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9).
قورلغتنامه دهخداقور. [ ق َ ] (ع اِ) رسن ازپنبه ٔ نیکو و نو. || پنبه ٔ نو یا پنبه ٔ یک ساله . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد) (آنندراج ).
روکش‌کاری گرمmould cure retreading, hot cap, mould cure, hot retreading, remouldingواژه‌های مصوب فرهنگستانروشی که در آن رویۀ خام را بر مَنجید ساب‌خورده می‌کشند و سپس در قالب گرم می‌پزند
واگنک پشتِ کارpush carواژه‌های مصوب فرهنگستانواگن کاری چهارچرخه‌ای برای حمل افراد و مصالح سنگین که می‌توان آن را هل داد یا با موتور به حرکت درآورد
فرغون پشتکارtrack dolly, rail dolly, pony carواژه‌های مصوب فرهنگستانافزارهای متشکل از چرخ ـ محور با لبه و کفی شبیه به فرغون برای حمل مصالح خط به‌صورت دستی در مسافت‌های کوتاه
غارفرهنگ فارسی معینو غور (رُ) [ ع . ] (اِمر.) (عا.) = قار و قور: صدایی که در هنگام گرسنگی از شکم شنیده شود.
پاورچین رفتنلغتنامه دهخداپاورچین رفتن . [ وَ رَ ت َ ] (مص مرکب ) پاورچین پاورچین رفتن کسی ، سخت آهسته و نیز بنوک پا رفتن او تا کس آواز پای وی نشنود. قَور.
قورالغتنامه دهخداقورا. [ ] (اِخ ) از نواحی مدینه است . قیس بن حطیم درباره ٔ آن اشعاری دارد. (از معجم البلدان ).
قورالغتنامه دهخداقورا. [ ] (یونانی و ترکی ، اِ) به یونانی و به ترکی جمل است . (فهرست مخزن الادویه ).
قورالغتنامه دهخداقورا. [ ق َ ] (اِخ ) طسوجی است درناحیه ٔ کوفه و نهری است که در کنار آن چند ده قرار دارد، از جمله : سُوار و غَرما. (از معجم البلدان ).
قورت رفتنلغتنامه دهخداقورت رفتن . [ رَ ت َ ] (مص مرکب ) به خود بالیدن . خودستائی کردن . رجوع به قورت انداختن شود.
پنقورلغتنامه دهخداپنقور. [ پ َ ] (اِ) طعامی است که از سر و بال طایران می سازند. (آنندراج ). و ظاهراً کلمه مجعول است .
تابقورلغتنامه دهخداتابقور. (ع اِ) (مغولی ، اِ) فرع ِ خراج : و از ولایات وجوه تابقور و چهار پای و آلات و مزدور می آوردند و خلایق را زحمات می رسید و اکثر تلف می شد و کسانی که بر سر آن می بودند اللیلة و حبلی می گفتند. (تاریخ غازانی ص 202).<
شقورلغتنامه دهخداشقور. [ ش َ ] (ع اِ) غم که خواب از چشم برباید. || راز، و قیل : خبرنی بشقوره ؛ ای بسره . (از اقرب الموارد).
