لازقلغتنامه دهخدالازق . [ زِ ] (ع ص ) چسبنده . برچفسنده . (آنندراج ). لازب . لَزوق . (منتهی الارب ).
لازکلغتنامه دهخدالازک . [ ] (اِ) قسمی مروارید : و مروارید مدحرج قطری و لازک و وردی و لمانی که هرگز کسی مثل آن ندیده بود. (تاریخ بیهق ).
گلوجکلغتنامه دهخداگلوجک . [ گ َ ج َ ] (اِخ ) ده کوچکی است از دهستان مارز بخش کهنوج شهرستان جیرفت واقع در 15000گزی جنوب کهنوج و 15000گزی شمال راه مالرو رمشک به مارز. دارای 4 تن سکنه است . (از ف
لزقلغتنامه دهخدالزق . [ ل ِ ] (ع ص ) (چنانکه لصق و لزج معرب لیز است ) ملاصق و قریب به پهلو. یقال فلان لزقی و یلزقی ؛ ای بجنبی . و داره لزق داری ؛ ای ملاصق . (منتهی الارب ).
طانیسلغتنامه دهخداطانیس . (اِخ ) بنابر قول ابن رسته ، نام رودی است که به دریای لازق جاری و داخل میشود. (حاشیه ٔ مجمل التواریخ والقصص ).
چسپندهلغتنامه دهخداچسپنده . [ چ َ پ َ دَ / دِ ] (نف ) چیزی که دارای چسپ باشد. (ناظم الاطباء). چسپناک .نوچ . لزج . دوسنده . دوسگین . چفسنده . لاتِب . (ناظم الاطباء). لازِب . لازِق . لازِم . هَلیم . (منتهی الارب ). چسپدار. چسپان . چسپوک . رجوع به چسب و چسپ و چسپن
ابوالاظلافلغتنامه دهخداابوالاظلاف . [ اَ بُل ْ اَ ] (ع اِ مرکب ) قسمی از ذوات الثدی بی ثنایا از نواحی حاره ٔ افریقیه و او را بر پوست موی خشن است و خود حیوانی لیلی و حَذر و بطی ٔ و گران با سری سخت درازو بتفوزی نهایت باریک و زبانی دودی شکل و بر قوائم او ناخنانی تیز و آنان در لانه های گود که در زمین ک
خلبلغتنامه دهخداخلب .[ خ ِ ] (ع اِ) ناخن . چنگل . || برگ تاک . || ثرب . || پرده ٔ دل . (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ) (از اقرب الموارد). در منتهی الارب در ذیل این معنی آمده است : او لحیمة رقیقه فصل بین الاضلاع او الکبد او زیادتها او حجابها او شیی ابیض رقیق لازق بها (یا پاره
