لاله ستانلغتنامه دهخدالاله ستان . [ ل َ / ل ِ س ِ ] (اِ مرکب )لالستان . لاله زار. جای بسیار روئیدن لاله : سروبنان کنده و گلشن خراب لاله ستان خشک و شکسته چمن . کسائی .بت من آن به دو رخ چون شکفته لاله ستا
لاله ستانفرهنگ فارسی عمید۱. زمینی که در آن گل لاله فراوان روییده باشد؛ لالهزار.۲. [مجاز] رخ و گونۀ معشوق: ◻︎ بنفشهزلف من آن آفتاب ترکستان / همی بنفشه پدید آرد از دو لالهستان (فرخی: ۲۵۲). Δ گاه به ضرورت شعری لالهسِتان خوانده میشود.
لاله لالهلغتنامه دهخدالاله لاله . [ ل َ ل َ / ل ِ ل ِ ] (ق مرکب ) گل گل . (آنندراج ) : خون لاله لاله می چکد از رنگ آل توگلگونه ٔ هم اند جلال و جمال تو.صائب (از آنندراج ).
لالستانلغتنامه دهخدالالستان . [ ل َ ] (اِ مرکب ) لاله ستان . رجوع به لاله ستان شود : گر روا باشد که لالستان بود بر زاد سروبر مه روشن روا باشد که مشک افشان بود. معزی .باغ و لالستان چه باشد آستینی برفشان باغبان را گو بیا گر دامن گل
روز فراخلغتنامه دهخداروز فراخ . [ زِ ف َ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) کنایه از بعد طلوع صبح است که نزدیک بطلوع آفتاب باشد. (برهان قاطع). صبح صادق یا روز روشن است . (از آنندراج ) : دوش تا روز فراخ آن صنم تنگ دهان لب چون لاله همی داشت ز می لاله ستان .<p class="autho
بارافکنلغتنامه دهخدابارافکن . [ اَ ک َ ] (اِ مرکب ) بارافگن . لفظاً صفت فاعلی است ولی بمعنی محل نهادن بار و جایگاه خالی کردن بار باشد. طالب آملی گوید : گلزار عیش و لاله ستان نشاط رابارافکن قوافل عیش این مشام بود. (از آنندراج ).رجوع به
جان افشانلغتنامه دهخداجان افشان . [ اَ ] (نف مرکب ) جان فداکننده . آنکه جان را در راه کسی یا چیزی بدهد : جان بیگانه ستاند ملک الموت بزجرزجر حاجت نبود عاشق جان افشان را. سعدی . || افشاننده ٔ جان . ریزنده ٔ جان . جان بخش
ستانفرهنگ فارسی عمید۱. جای فراوانی چیزی (در ترکیب با کلمۀ دیگر): باغستان، تاکستان، خارستان، ریگستان، سروستان، سنبلستان، گلستان، گورستان، نخلستان، نیستان.۲. با نامهای اقوم و طوایف ترکیب میشود: ارمنستان، افغانستان، انگلستان، بلوچستان، تاجیکستان، ترکستان، عربستان، کردستان، گرجستان، لرستان، هندوستان. Δ چون حر
لالهلغتنامه دهخدالاله . [ ل َ / ل ِ ] (اِخ ) از شعرای هندوستان از براهمه ٔ کایتهه و از شاگردان قاضی محمد صادق خان اختری . این رباعی او راست :داریم هوای وصل آن یار که نیست خواهیم وفا از آن ستمکار که نیست در فرقت یار صبر جستیم و قرارآواز برآمد ا
لالهلغتنامه دهخدالاله . [ ل َ / ل ِ ] (اِخ ) نام طایفه ای از ایلات کرد ایران که تقریباً صد خانوارند و در قریه ٔ امام مسکن دارند.
لالهلغتنامه دهخدالاله .[ ل َ / ل ِ ] (اِ) معمولا گلهای پیازداری را گویند که نام علمی آنها تولیپا و از خانواده ٔ لیلیاسه و آن از دسته ٔ سوسن ها و از تیره ٔ سوسنی هاست و کاسه و جام آن تشکیل جامی قشنگ و کامل میدهد. (گیاه شناسی گل گلاب ص <span class="hl" dir="ltr
لالهفرهنگ فارسی عمید۱. ‹آلاله› (زیستشناسی) گلی سرخرنگ با سه یا پنج گلبرگ.۲. (زیستشناسی) گیاه این گل، علفی، کوچک و پایا است و در دو نوع بوستانی و بیابانی وجود دارد. شقایق؛ شقایقالنعمان.۳. یک نوع چراغ بلور با پایۀ بلند و حبابی به شکل گل لاله.۴. [قدیمی، مجاز] چهره و گونۀ سرخ.۵. [قدیمی، مجاز] ل
درخت لالهلغتنامه دهخدادرخت لاله . [ دِ رَ ت ِ ل َ / ل ِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) درختی است برگریز و زیبا از تیره ٔ ماگنولیا که اصلش از امریکاست . گلهای لاله ای آن زرد یا نارنجی است . چوبش برای ساختن مبل و اثاثه ٔ داخلی اتاقها بکار میرود. (از دائرةالمعارف فارسی )
درگلالهلغتنامه دهخدادرگلاله .[ دَ گ ُ ل َ / ل ِ ] (اِ) درکاله . درگاله . دنگاله . دنگداله . یخ زیر ناودان باشد و آن در هوای سرد بشکل مخروطی بسته می شود. (برهان ). گل فهشنگ . (ناظم الاطباء).
دلالهلغتنامه دهخدادلاله . [ دَل ْ لا ل َ / ل ِ ] (از ع ، ص ، اِ) دلالة. دلال . زن واسطه . واسطه میان دو طرف معامله : از درطلبان آن خزانه دلاله هزار در میانه . نظامی .در بازار آن دلاله بود در فنون ذک
دنگلالهلغتنامه دهخدادنگلاله . [ دَ گ ِ ل َ / ل ِ ] (اِ) گلفهشنگ و دنگاله . (ناظم الاطباء). رجوع به دنگاله شود. || تندی و درشتی و سختی و تعدی . (ناظم الاطباء).
تاج لالهلغتنامه دهخداتاج لاله . [ ج ِ ل َ/ل ِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) عبارت از ذات لاله است .(آنندراج ) (مجموعه ٔ مترادفات ص 301). حقه ٔ لاله . || تاج نرگس و گل . (مجموعه مترادفات ص 301).