لحانلغتنامه دهخدالحان . [ ل َح ْ حا ] (ع ص ) آنکه خطا کند در اِعراب و قرائت . آنکه بسیار لحن آرد در کلام . خطاکننده ٔ در قرائت . لحانة. (منتهی الارب ).
کاوند لاگینLuggin probeواژههای مصوب فرهنگستانلولۀ مویین کوچکی که از برقکاف پُر شده باشد و، با قرار گرفتن در نزدیکی سطح فلز، بین فلز موردمطالعه و الکترود مرجع مسیر هدایت یونی برقرار کند متـ . لولۀ مویین لاگینـ هابر Luggin-Haber capillary
لحیانلغتنامه دهخدالحیان . [ ل َح ْ ] (اِخ ) نام کوشک نعمان در حیرة. (منتهی الارب ). ابیض نعمان . قصری که نعمان به حیره داشت . حاتم طائی گوید : و مازلت اسعی بین خص ّ و دارةو لحیان حتی خفت ُ ان اتنصرا.(معجم البلدان ).
لحیانلغتنامه دهخدالحیان . [ ل ِح ْ ] (اِخ ) پدر بطنی است و هو لحیان بن هذیل بن مدرکةبن الیاس بن مضر. (منتهی الارب ). و اسامةبن عمرو الفقیه از نسل اوست . (الاعلام زرکلی ج 3).لحیان از بنی هذیل اند. (تاریخ گزیده ص 126).
لحانةلغتنامه دهخدالحانة. [ ل َح ْ حا ن َ ] (ع ص ) (و هاء مبالغه راست ). لحان . آنکه خطا کند در اعراب و قرائت . (منتهی الارب ).
لحانةلغتنامه دهخدالحانة. [ ل ِ ن َ ] (ع مص ) لحن .خطا کردن در خواندن . لحانیة. لحون . (منتهی الارب ).
لحانیةلغتنامه دهخدالحانیة. [ ل َ ی َ ] (ع مص ) لحن . لحانة. لحون . خطا کردن در خواندن . (منتهی الارب ).
لحانةلغتنامه دهخدالحانة. [ ل َح ْ حا ن َ ] (ع ص ) (و هاء مبالغه راست ). لحان . آنکه خطا کند در اعراب و قرائت . (منتهی الارب ).
لحانةلغتنامه دهخدالحانة. [ ل ِ ن َ ] (ع مص ) لحن .خطا کردن در خواندن . لحانیة. لحون . (منتهی الارب ).
لحانیةلغتنامه دهخدالحانیة. [ ل َ ی َ ] (ع مص ) لحن . لحانة. لحون . خطا کردن در خواندن . (منتهی الارب ).
خوش الحانلغتنامه دهخداخوش الحان . [ خوَش ْ / خُش ْ اَ ] (ص مرکب ) خوش آواز. خوش صوت . خوش نغمه : صبوحی زناشویی جام و می راصراحی خطیبی خوش الحان نماید. خاقانی .ای دریغا مرغ خوش الحان من راح روح و روض
ملحانلغتنامه دهخداملحان . [ م ِ / م َ ] (ع اِ) کانون ثانی که ماهی است رومی از ماههای زمستان ، سمی لبیاض ثلجه . (منتهی الارب ) (از آنندراج ). نام ماه کانون ثانی . (ناظم الاطباء).
ملحانلغتنامه دهخداملحان . [ م ِ / م َ ] (ع اِ) ماه جمادی الثانیه . (منتهی الارب ) (از آنندراج ). نام ماه جمادی الاخره . (ناظم الاطباء).
ملحانلغتنامه دهخداملحان . [ م ِ / م َ ] (ع اِ) ماههای زمستان . || روزهایی که از ژاله یا برف سپید باشد. (ناظم الاطباء).