لغتنامه دهخدا
ملحود. [ م َ ] (ع اِ) شکاف در عرض گور. (منتهی الارب ) (آنندراج ). شکاف در پهنای گور. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || (ص ) قبر ملحود؛ گور بالحد. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || مرده . در قبر نهاده شده . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) <span clas