لزجلغتنامه دهخدالزج . [ ل َ زَ ] (ع مص ) لَزِج گردیدن . دوسیدن . (منتهی الارب ). دوسیده شدن . (تاج المصادر) (زوزنی ). چسبیدن . چسبان شدن . (منتهی الارب ). || لغزان شدن . || آزمند چیزی گشتن . (منتهی الارب ).
لزجلغتنامه دهخدالزج . [ ل َ زِ ] (معرب ، ص ) (معرّب از لیز فارسی )لیز . لغزان . || چسبنده . چسبان . (منتهی الارب ). چسبناک . دوسگن . هر چیزی که قبول امتداد کند. علک . (منتهی الارب ). دوسنده .(دهار). آنچه کشیده شود گاه برگشتن چون عسل . چیزی چسبنده چون سریشم و جز آن . (منتخب اللغات ). دارای لز
لجزلغتنامه دهخدالجز. [ ل َ ج ِ ] (معرب ، ص ) (معرب ازفارسی ) لغزان و چسپان . (مقلوب لزج ) (منتهی الارب ).
لززلغتنامه دهخدالزز. [ ل َ زَ ] (ع مص ) لز. بستن . سخت کردن . (منتهی الارب ). استوار ببستن . (تاج المصادر). || چسبانیدن . (منتهی الارب ).
لزیزلغتنامه دهخدالزیز. [ ل َ ] (ع اِ) استخوان سینه که فراهم آمدن جای گوشت است . ج ، لزائز. (منتهی الارب ). مجتمع اللحم فوق الزَور. (اقرب الموارد). || (ص ) لزیز شرّ؛ ملازم بدی . (منتهی الارب ).
لزجةلغتنامه دهخدالزجة. [ ل َ ج َ ] (ع ص ) رجل لزجةٌ؛ مرد لازم گیرنده که از جای نرود. لِزِجَة. (منتهی الارب ).
لزجةلغتنامه دهخدالزجة. [ ل َ زِ ج َ] (ع ص ) تأنیث لزج : اخلاط لزجة . رطوبات لزجة. ارض ٌ لزجة؛ زمین خازه . (مهذب الاسماء). || لَزجَة. رجوع به لزجة شود.
لزجةلغتنامه دهخدالزجة. [ ل َ ج َ ] (ع ص ) رجل لزجةٌ؛ مرد لازم گیرنده که از جای نرود. لِزِجَة. (منتهی الارب ).
لزجةلغتنامه دهخدالزجة. [ ل َ زِ ج َ] (ع ص ) تأنیث لزج : اخلاط لزجة . رطوبات لزجة. ارض ٌ لزجة؛ زمین خازه . (مهذب الاسماء). || لَزجَة. رجوع به لزجة شود.
متلزجلغتنامه دهخدامتلزج . [ م ُ ت َ ل َزْ زِ ] (ع ص ) نرم و ملایم . || لزج و چسبنده . (ناظم الاطباء) (از فرهنگ جانسون ). || ناتمام و ناپاک سرشسته . (ناظم الاطباء). سرپاک ناشده بشستن . (منتهی الارب ) (ازاقرب الموارد).
الزجلغتنامه دهخداالزج . [ اَ زَ ] (ع ن تف ) قیاساً اسم تفضیل است از لزج بمعنی لزج تر و لغزنده تر و چسبنده تر و چرب تر، ولی در فرهنگها تصریح نشده است : غیر أنه اعظم منه و أعرض و الزج . (مفردات ابن البیطار ج 1 ص 71).
تلزجلغتنامه دهخداتلزج . [ ت َ ل َزْ زُ ] (ع مص ) دوسنده بودن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). تلجن گیاه . (از اقرب الموارد). || با هم برچسبیدن گیاه . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || پاک ناشدن سر بشستن ، یقال : تلزج الرأس ؛ ای غدا غیر نقی عن الوسخ . (
