لعل فشانلغتنامه دهخدالعل فشان . [ ل َ ف َ /ف ِ ] (نف مرکب ) فشاننده و پاشنده ٔ لعل : پای سهیل از سر نطع ادیم لعل فشان بر سر در یتیم . نظامی . || از صفات ساقی است . (آنندراج ). ساقی باده ریز <span class
لعللغتنامه دهخدالعل . [ ل َ ] (اِ) پشه ٔ سخت بزرگ در مازندران و جنگلهای آن . جای گزیدگی وی سخت بیاماسد و گاه باشد که قرحه پیدا آرد.
لعللغتنامه دهخدالعل . [ ل َ ع َل ْ ل َ / ل َ ع َل ل ] (ع ق ، اِ) مگر. (منتهی الارب ). شاید. تواند بود. باشد که . یحتمل .یمکن . بودکه . بوکه . امید. (منتخب اللغات ). ارجو. امید چیزی که وصول آن ممکن باشد. (آنندراج ) : لاتدری لعل اﷲ یحدث
لعلفرهنگ فارسی عمید۱. (زمینشناسی) نوعی سنگ قیمتی از ترکیبات آلومینیوم به رنگ سرخ، مانند یاقوت.۲. [قدیمی، مجاز] لب معشوق.⟨ لعل آبدار: [قدیمی، مجاز] لعل شفاف و درخشان.⟨ لعل بدخش: (زمینشناسی) [قدیمی] لعلی که از معادن بدخشان به دست آید؛ لعل بدخشان.⟨ لعل بدخشی: (زمینشناسی) [قدیم
لعللغتنامه دهخدالعل . [ ل َ ] (معرب ، اِ) (کلمه ٔ فارسی است محیطالمحیط). لال . بدخشانی . (زمخشری ). ملخش . بدخشی . یکی از احجار کریمه و صورت دیگر آن لال است چون نعل و نال . یکی از احجار کریمه و آن غیر بیجاده است . سنگی ظریف با سرخی لامع و از یاقوت سست تر. (دزی ). حمداﷲ مستوفی گوید: الوان است
لعلگرفرهنگ فارسی عمیدسازندۀ لعل: ◻︎ لعلفشان ساقی زرینکمر / گشته چو خورشید فلک لعلگر (امیرخسرو: لغتنامه: لعلگر).
لعل گرلغتنامه دهخدالعل گر. [ ل َ گ َ ] (ص مرکب ) کنایه از ایجادکننده ٔ لعل . (آنندراج ). سازنده ٔ لعل : سنبل او سنبله ٔ روزتاب گوهر او لعل گر آفتاب . نظامی .لعل فشان ساقی زرین کمرگشته چو خورشید فلک لعل گر.می
پای سهیللغتنامه دهخداپای سهیل . [ ی ِ س ُ هََ ] (اِ مرکب ) صراحی بصورت پای شخصی سهیل نام و بعضی گفته اند که هر سه نوع پیاله [ یعنی پای ترسا و پای پیل و پای سهیل ] است . (فرهنگ رشیدی ) : پای سهیل از سر نطع ادیم لعل فشان بر سر در یتیم .نظامی .</
در یتیملغتنامه دهخدادر یتیم . [ دُرْ رِ ی َ ] (اِ مرکب ) کنایه از مروارید بزرگ است که یک دانه تنها در صدف باشد. (برهان ). مروارید بزرگ و آبدار که در صدف همین یک دانه تنها پیدا شده باشد. (غیاث ) (آنندراج ). مروارید بی همتا. مروارید بی بها. مروارید فرید. مروارید بی نظیر. در کم نظیر. دره ٔ یتیمه .
لعللغتنامه دهخدالعل . [ ل َ ] (اِ) پشه ٔ سخت بزرگ در مازندران و جنگلهای آن . جای گزیدگی وی سخت بیاماسد و گاه باشد که قرحه پیدا آرد.
لعللغتنامه دهخدالعل . [ ل َ ع َل ْ ل َ / ل َ ع َل ل ] (ع ق ، اِ) مگر. (منتهی الارب ). شاید. تواند بود. باشد که . یحتمل .یمکن . بودکه . بوکه . امید. (منتخب اللغات ). ارجو. امید چیزی که وصول آن ممکن باشد. (آنندراج ) : لاتدری لعل اﷲ یحدث
لعلفرهنگ فارسی عمید۱. (زمینشناسی) نوعی سنگ قیمتی از ترکیبات آلومینیوم به رنگ سرخ، مانند یاقوت.۲. [قدیمی، مجاز] لب معشوق.⟨ لعل آبدار: [قدیمی، مجاز] لعل شفاف و درخشان.⟨ لعل بدخش: (زمینشناسی) [قدیمی] لعلی که از معادن بدخشان به دست آید؛ لعل بدخشان.⟨ لعل بدخشی: (زمینشناسی) [قدیم
لعللغتنامه دهخدالعل . [ ل َ ] (معرب ، اِ) (کلمه ٔ فارسی است محیطالمحیط). لال . بدخشانی . (زمخشری ). ملخش . بدخشی . یکی از احجار کریمه و صورت دیگر آن لال است چون نعل و نال . یکی از احجار کریمه و آن غیر بیجاده است . سنگی ظریف با سرخی لامع و از یاقوت سست تر. (دزی ). حمداﷲ مستوفی گوید: الوان است
دریای لعللغتنامه دهخدادریای لعل . [ دَرْ ی ِ ل َ ] (اِ مرکب ) کنایه از پیاله و صراحی و خم پر از شراب باشد. (برهان ) (آنندراج ).
خط لعللغتنامه دهخداخط لعل . [ خ َطْ طِ ل َ ] (ترکیب اضافی ، اِمرکب ) موی تازه بردمیده بر پشت لب . (از آنندراج ).
سمن لعللغتنامه دهخداسمن لعل . [ س َ م َ ل َ ] (اِ مرکب ) نام گلی که بو ندارد. (آنندراج ) (ناظم الاطباء).
لعاب لعللغتنامه دهخدالعاب لعل . [ ل ُ ب ِ ل َ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه از شراب سرخ . (آنندراج ) : آن لعل لعاب از دهن گاو فروریزتا مرغ صراحی کندت نغزنوایی . خاقانی .- لعاب لعل سان ؛ کنایه از شراب انگوری