لواف

lavvāf

معنی

گلیم‌باف؛ زیلو‌باف.

جست‌وجوی دقیق

لواف

لغت‌نامه دهخدا

لواف . [ ل َوْ وا ] (ع ص ) گستردنی زلیه ساز. (منتهی الارب ). لباف (در تداول عامه ٔ فارسی زبانان ). جوال باف . پاتاوه باف . پلاس باف . (مهذب الاسماء) (ملخص اللغات حسن خطیب ). پای تابه فروش . (مهذب الاسماء). صاحب آنندراج گوید: کسی که ریسمان و جدار (؟) و کره (؟) و غیره سازد و ای

لواف

فرهنگ فارسی عمید

گلیم‌باف؛ زیلو‌باف.

لواف

فرهنگ فارسی معین

(لَ وّ) [ ع . ] (ص فا.) 1 - زیلوباف . 2 - سازندة لوازم چادر و خیمه . 2 - جوال باف .

جست‌وجوی هم‌آوا

حامد لواف

لغت‌نامه دهخدا

حامد لواف . [ م ِ دِ ل َوْ وا ] (اِخ ) یا حامد لفاف . بتوفی در فصل چهار از باب پنجم تاریخ خود اورا در عداد مشایخ اسلام و متأخر از تابعی التابعین شمرده است . (تاریخ گزیده ص 794). و هم اوست که سنایی در حدیقه داستانی درباره ٔ او سروده گوید <spa

لوو به لوو

گویش بختیاری

لبالب، لب به لب.

لوافی

لغت‌نامه دهخدا

لوافی . [ ل َوْ وا ] (حامص ) عمل لواف کردن .

لوافی

گویش تهرانی

بافندگی گلیم و جاجیم

گلوگو

لغت‌نامه دهخدا

گلوگو. [ گْل ُ گ ِ ل ُ گ ُ ] (اِخ ) این شهر را به آلمانی گلوگاو خوانند. شهری است به لهستانی «سیلسی » کنار ادر . دارای 26000 تن سکنه است .

جست‌وجوی مشابه

لوافح

لغت‌نامه دهخدا

لوافح . [ل َ ف ِ ] (ع ص ، اِ) ج ِ لافحة و لافح . (اقرب الموارد). زنندگان به شمشیر و سوزندگان : عقل داند که مسبب همه قادری است که ... و قاهری که مصابیح سما شعله ٔ از لوافح نقمت او. (ترجمه ٔ تاریخ یمینی ص 437).