لکهن

lakhan

معنی

روزه‌ای که هندوها می‌گیرند: ◻︎ الا تا مؤمنان گیرند روزه / الا تا هندوان گیرند لکهن (منوچهری: ۸۸).

جست‌وجوی دقیق

لکهن

لغت‌نامه دهخدا

لکهن . [ ل َ هََ ] (اِ) صومی که بت پرستان از برای احترام بت دارند و به اعتقاد ایشان که این روزه داشتن ایشان را فربه و قوی جثه کند. سنائی مؤید این اعتقاد گوید : گر همی لکهنت کند فربه سیر خوردن ترا ز لکهن به . سنائی .<b

لکهن

فرهنگ فارسی عمید

روزه‌ای که هندوها می‌گیرند: ◻︎ الا تا مؤمنان گیرند روزه / الا تا هندوان گیرند لکهن (منوچهری: ۸۸).

لکهن

فرهنگ فارسی معین

(لَ هَ) [ هند. ] (اِ.) روزه ای که هندوها می گیرند.

جست‌وجوی هم‌آوا

لقعان

لغت‌نامه دهخدا

لقعان . [ ل َ ق َ ] (ع مص ) شتابان گذشتن . (منتهی الارب ).

پیلقن

لغت‌نامه دهخدا

پیلقن . [ ق َ ] (ص ) حیوان فربه شونده و هرچیز تناورشونده . (فرهنگ شعوری ).

گلیکژن

لغت‌نامه دهخدا

گلیکژن . [ گْلی / گ ِ ک ُ ژِ ] (فرانسوی ، اِ) که یا در سیتوپلاسم پراکنده اند و یا اینکه بشکل تکه های دراز و یا گویچه مانند جمع گشته اند معرف لوگول (یدی که در یدور پتاسیم حل گشته است ) آنرا به رنگ قهوه ای ملون میسازد. (جانورشناسی عمومی تألیف

لاکن

لغت‌نامه دهخدا

لاکن . [ ک َ ] (اِخ ) به معنی لاشکن است و آن کوهی باشد نزدیک به ملک روس . (آنندراج )؟

لاکن

لغت‌نامه دهخدا

لاکن . [ ک ِ ] (اِخ ) نام قدیم بخشی از بلژیک در ایالت برابان که در سال 1921 م . به بروکسل منضم شد.

جست‌وجوی مشابه

لکهنو

لغت‌نامه دهخدا

لکهنو. [ ل َ ] (اِخ ) تلفظ هندی لکنهو. رجوع به لکنهو شود.

لکهنوتی

لغت‌نامه دهخدا

لکهنوتی . [ ل َ هََ ] (اِخ ) در زمانه ٔ سابق شهری بوده است در اقصای شرقیه ملک بنگاله و بعضی نوشته اند که نام ملک گورکهه که ولایتی است از بنگاله . (غیاث ).

راغب لکهنوی

لغت‌نامه دهخدا

راغب لکهنوی . [ غ ِ ب ِ ل َ هََ ن َ ] (اِخ ) میرزا سبحان قلی بیگ متخلص و معروف به راغب لکهنوی ، از دوستان سعادتیار «رنگین » بوده است . مؤلف روز روشن در ص 235 از وی شعری آرد و گوید که او غیر از «راغب لکهنوی » شاعر،شاگرد علی محمد باقر منیر بود

حسن لکهنوی

لغت‌نامه دهخدا

حسن لکهنوی . [ ح َ س َ ن ِ ل َ هََ ن َ ] (اِخ ) ابن ابراهیم بن غیاث الدین . شاعر فارسی زبان هند و از نوادگان قطب الدین مودود چشتی است . (ذریعه ج 9 ص 245).

حسین لکهنوی

لغت‌نامه دهخدا

حسین لکهنوی . [ ح ُ س َن ِ ل َ ن َ ] (اِخ ) رجوع به حسین نقوی و برشته شود.

جست‌وجوی متن

لنگن

لغت‌نامه دهخدا

لنگن . [ ل َ گ َ ] (اِ) لنکن . (برهان ). مصحف لنگهن . (حاشیه ٔ برهان ). گرسنگی و فاقه و روزه باشد که هندوان موافق آئین و کیش و ملت خود بجای آورند. (آنندراج ). لکهن : گر ترا لنگنت کند فربه سیر خوردن ترا ز لنگن به .سنائی (از

ساده کردن

لغت‌نامه دهخدا

ساده کردن . [ دَ/ دِ ک َ دَ ] (مص مرکب ) چیزی را از چیزی جدا کردن وپاک کردن مثلا طلا را از نقره و عسل را از موم . (شعوری ج 2 ورق 719). || پاک کردن : <

ارس

لغت‌نامه دهخدا

ارس . [ اُ ] (اِ) سرو کوهی . (جهانگیری ) (آنندراج ). شعوری بکسر راء آورده گوید: درخت آراج و بعضی فرهنگ ها درخت چنار نوشته اند. (شعوری ).گونه ایست از سرو کوهی که آنرا به خراسان اُرس نامند و در جاده ٔ چالوس وگچسر هورَس گویند و در نوده بنام اَورَس مشهور است و در منجیل اَربس

زنخ

لغت‌نامه دهخدا

زنخ . [ زَ ن َ ] (اِ) معروف است و آن را زنخدان هم گویند و به عربی ذقن خوانند. (برهان ) (از فرهنگ جهانگیری ) (از غیاث ) ذقن . (فرهنگ رشیدی ) (انجمن آرا) (آنندراج ). چانه و ذقن و آن جزء از صورت که واقع در زیر دهان می باشد. زنخدان و مغاک چانه . (ناظم الاطباء). فرود لب فرودین که

موی

لغت‌نامه دهخدا

موی . (اِ) مو. رشته های باریک و نازک که بر روی پوست بدن برخی از جانداران پستاندار و از جمله انسان به وضع و کیفیت مختلف می روید و در عمق پوست ریشه و پیاز دارد. مو. شَعر. (دهار) (منتهی الارب ). صفر. طمحرة.(منتهی الارب ) : اگر موی را بسوزانند در قوت مانند

جست‌وجوی هم‌آغاز

لکهنو

لغت‌نامه دهخدا

لکهنو. [ ل َ ] (اِخ ) تلفظ هندی لکنهو. رجوع به لکنهو شود.

لکهنوتی

لغت‌نامه دهخدا

درپیوند

بیشتر بدانید

لکهن

lakhan

معنی

جست‌وجوی دقیق

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی عمید

فرهنگ فارسی معین

جست‌وجوی هم‌آوا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی مشابه

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی متن

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌آغاز

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا