مائدهفرهنگ فارسی عمید۱. خوان بهطعامآراسته؛ خوان.۲. خوردنی؛ طعام.۳. پنجمین سورۀ قرآن کریم، مدنی، دارای ۱۷۶ آیه؛ العقود؛ مُنقذه.
مائدهفرهنگ نامها(تلفظ: mā’ede) (عربی) (درقدیم) خوردنی ، طعام ؛ سفرهای که بر آن غذا میگذارد ؛ سورهی پنجم از قرآن کریم ، دارای صد و بیست آیه.
مائدهواژهنامه آزادسفره. طعام. خوردنی سفره - سفره آسمانی سوره مائده در قرآن. نام پنجمین سوره از قرآن کریم است. عربی است و معادل فارسی آن سفره است. دلیل نامگذاری این سوره هم ماجرای سفره ی حواریون است. نامی است دخترانه. به معنای میوه ها و نعمت های بهشتی نیز هست. سفرۀ خدا.
پیمودهلغتنامه دهخداپیموده . [ پ َ / پ ِ دَ / دِ ] (ن مف ) با پیمانه سنجیده . مکیّل . (منتهی الارب ). مکیول . (منتهی الارب ): اکتیال ؛ پیموده فاستدن . (تاج المصادر بیهقی ). || طی کرده . سپرده : ز خاور
مائدةلغتنامه دهخدامائدة. [ ءِ دَ ] (اِخ ) سوره ٔ پنجمین ازقرآن کریم ، مدنیه ، و آن صد و بیست آیت است ، پس از نساء و پیش از انعام . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا).
مائدةلغتنامه دهخدامائدة. [ ءِ دَ ] (ع اِ) (از «م ی د») خوانی که بر وی طعام باشد. ج ، مائدات و موائد. (ازاقرب الموارد) (ناظم الاطباء). خوان آراسته . (ترجمان القرآن ). خوان آراسته به طعام ، فاذا لم یکن علیه طعام فهی خوان . (منتهی الارب ). خوان پر از طعام و نعمت . (آنندراج ) (غیاث ) <span class="
مادحلغتنامه دهخدامادح . [ دِ ] (ع ص ) ستایشگرو مدح کننده . (آنندراج ). ستایش کننده . مدح کننده و تعریف کننده . (ناظم الاطباء). آفرین گر. واصف . وصاف . مداح .ستاینده . آفرین سرا. ستایش سرا. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). مدح کننده . ستایشگر. ج ، مادحان : ز بس برسختن ز
مادهلغتنامه دهخداماده . [ دَ / دِ ] (ص اِ) مقابل نر. (آنندراج ). مؤنث و هر حیوانی که دارای آلات تأنیث باشد و بزاید. ج ، مادگان . (ناظم الاطباء). در لهجه ٔ مرکزی ، به کسر دال [ دِ ] . پهلوی ، «ماتک » (مؤنث ). کردی ،«مادک » (گاومیش ماده ). کردی دخیل ، «ماده
خلال مائدهلغتنامه دهخداخلال مائده . [ خ ِ / خ َ ل ِ ءِ دَ / دِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) رشته ٔ میده که بشیر و شکر خورند بهندی سوئیان گویند. (غیاث اللغات ) (آنندراج ).
مائده آرالغتنامه دهخدامائده آرا. [ ءِ دَ / دِ ] (نف مرکب ) آرایش دهنده ٔ خوان . آنچه سفره را زینت بخشد : خوان غم را پر طاوس مگس ران بچه کاربند آن مائده آرای بطر بگشائید.خاقانی .
مائده افکنلغتنامه دهخدامائده افکن . [ ءِ دَ / دِ اَ ک َ ] (نف مرکب ) که سفره رابگستراند. که خوان را پهن کند. سفره نه : فقر است پیر مائده افکن که نفس رابر آستان پیر ممکن درآورم . خاقانی .رجوع به مائده نه
مائده سالارلغتنامه دهخدامائده سالار. [ ءِ دَ / دِ ] (ص مرکب ، اِ مرکب ) سفره چی را گویند و در هندوستان چاشنی گیر خوانند. (برهان ) (آنندراج ). سفره چی و چاشنی گیر. مائده نه . (ناظم الاطباء). خوانسالار : تا هشت بهشت آمد یک مائده ٔ بزمت
مائده نهلغتنامه دهخدامائده نه . [ ءِ دَ / دِ ن ِه ْ ] (نف مرکب ) مائده سالار است که سفره چی باشد. (برهان ) (از آنندراج ).مائده افکن . و رجوع به مائده سالار و مائده افکن شود.
مائداتلغتنامه دهخدامائدات . [ ءِ ] (ع اِ) ج ِ مائدة. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) (از اقرب الموارد). رجوع به مائدة شود.
موائدلغتنامه دهخداموائد. [ م َ ءِ ] (ع اِ) ج ِ مائدة. (ناظم الاطباء). ج ِ مائدة که به معنی خوان پرطعام باشد. (آنندراج ) (غیاث ). رجوع به مائده شود : از الوان موائد مطبخ خاص به قدر کفایت . (ترجمه ٔ محاسن اصفهان ص 91).
مائده آرالغتنامه دهخدامائده آرا. [ ءِ دَ / دِ ] (نف مرکب ) آرایش دهنده ٔ خوان . آنچه سفره را زینت بخشد : خوان غم را پر طاوس مگس ران بچه کاربند آن مائده آرای بطر بگشائید.خاقانی .
مائده افکنلغتنامه دهخدامائده افکن . [ ءِ دَ / دِ اَ ک َ ] (نف مرکب ) که سفره رابگستراند. که خوان را پهن کند. سفره نه : فقر است پیر مائده افکن که نفس رابر آستان پیر ممکن درآورم . خاقانی .رجوع به مائده نه
مائده سالارلغتنامه دهخدامائده سالار. [ ءِ دَ / دِ ] (ص مرکب ، اِ مرکب ) سفره چی را گویند و در هندوستان چاشنی گیر خوانند. (برهان ) (آنندراج ). سفره چی و چاشنی گیر. مائده نه . (ناظم الاطباء). خوانسالار : تا هشت بهشت آمد یک مائده ٔ بزمت
مائده نهلغتنامه دهخدامائده نه . [ ءِ دَ / دِ ن ِه ْ ] (نف مرکب ) مائده سالار است که سفره چی باشد. (برهان ) (از آنندراج ).مائده افکن . و رجوع به مائده سالار و مائده افکن شود.
خلال مائدهلغتنامه دهخداخلال مائده . [ خ ِ / خ َ ل ِ ءِ دَ / دِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) رشته ٔ میده که بشیر و شکر خورند بهندی سوئیان گویند. (غیاث اللغات ) (آنندراج ).