ماتمکدهلغتنامه دهخداماتمکده . [ ت َ ک َ دَ / دِ ] (اِ مرکب ) غمکده . (آنندراج ). ماتم سرا. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) : بجز آن زلیخای انده زده بدان غم زده جان ماتمکده .شمسی (یوسف و زلیخا).
