ماعدالغتنامه دهخداماعدا. [ ع َ ] (ع حرف اضافه ٔ مرکب ) کلمه ٔ استثنا به معنی مگر و جز و سوا. و قولهم ماعدا فلان ان صنع کذا؛ ای ماجاوزه . (ناظم الاطباء). به معنی ماسوا. (آنندراج ) : عجم ماعدای کلیله و دمنه کتابی دیگر مشحون به غرایب حکمت ... مثل آن نساخته اند. (مرزبان نام
ماعدادیکشنری عربی به فارسیمستثني کردن , مشمول نکردن , اعتراض کردن , ( ) جز , بجز , مگر , باستثناي , غير از , سواي
محذاءلغتنامه دهخدامحذاء. [ م ِ ] (ع ص ) بسیار غیبت کننده . (منتهی الارب ). || فتنه افکن میان مردم . (از اقرب الموارد).
محضاءلغتنامه دهخدامحضاء. [ م ِ ض َءْ ] (ع اِ) چوب آتش کاو. (ناظم الاطباء). کله کسو. (یادداشت مرحوم دهخدا). مِحْضاء.
محضاءلغتنامه دهخدامحضاء. [ م ِض َءْ ] (ع اِ) چوب آتش کاو. (ناظم الاطباء). استام . مسعر. محضب . محضج . محضاج . محضاء. محضی .
محضاًلغتنامه دهخدامحضاً. [ م َ ضَن ْ لِل ْ لاه ] (ع ق مرکب ) تنها برای خدا. خدا را. برای خدا. (یادداشت مرحوم دهخدا). رجوع به محض شود.
مهداءلغتنامه دهخدامهداء. [ م َ دَءْ ] (ع اِ) اول شب یا ثلث آن . پاسی از شب . (از اقرب الموارد). || آرامش شب . یقال : اتانا بعد مهدء اللیل ؛ آمد ما را پس از آرامش شب ، یعنی پس ازآنکه مردم خفته و آرام شده بودند. (ناظم الاطباء).
