مامالغتنامه دهخداماما. (اِ) مادر. (ناظم الاطباء). مادر. ام . والده . زن که کودکی یا کودکانی زاده است . در زبان اطفال ، نه نه . مامان . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) : آن خر پدرت به دشت خاشاک زدی مامات دف دورویه چالاک زدی .(منسوب به رودکی از احوال و اشعار ج <s
مامافرهنگ فارسی عمید۱. زنی که هنگام زاییدن زن آبستن بچۀ او را میگیرد و زائو را پرستاری میکند؛ ماماچه؛ مامناف؛ بازاج؛ پازاچ؛ پیشنشین؛ قابله.۲. مادر.
ماماچیلغتنامه دهخداماماچی . (اِ مصغر) ماماچه . ماما. (فرهنگ فارسی معین ). رجوع به ماماچه (معنی دوم ) و ماما (معنی دوم ) شود.
ماماگیلغتنامه دهخداماماگی . (حامص ) شغل ماما. قابلگی . مامایی . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). و رجوع به ماما (معنی دوم ) و مامایی شود.
ماماییلغتنامه دهخدامامایی . (حامص ) قابلگی . (ناظم الاطباء). شغل ماما. قابلگی . پیشداری . مام نافی . پازاجی . ماماگی . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). و رجوع به ماما (معنی دوم ) شود.- مامایی کردن ؛ زایانیدن زن باردار و خلاص کردن او و گرفتن کودک را. (ناظم الاطباء).-
ماماچهلغتنامه دهخداماماچه . [ چ َ چ ِ/ ماچ ْ چ َ / چ ِ ] (اِ مصغر) مادر کوچک . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). || ماماجه . (آنندراج ). قابله . (ناظم الاطباء) (از آنندراج ). قابله و آن زنی است که اطفال را در وقت زاییدن گیرد. و رجوع
ماماتینلغتنامه دهخداماماتین . (اِخ ) دهی از دهستان سرطا است که در بخش رامهرمز شهرستان اهواز واقع است و 150 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6).
ماماجهلغتنامه دهخداماماجه . [ ج َ / ج ِ ] (اِ مصغر) قابله را گویند. (آنندراج ). و رجوع به ماماچه شود.
ماماچیلغتنامه دهخداماماچی . (اِ مصغر) ماماچه . ماما. (فرهنگ فارسی معین ). رجوع به ماماچه (معنی دوم ) و ماما (معنی دوم ) شود.
ماماجیم جیملغتنامه دهخداماماجیم جیم . (اِ مرکب )در تداول عامه ، نوعی حلوا از جنس حلوا جوزی که آن را به صورت قرصهای پهن و نازک (به بزرگی نان شیرمال ونازکتر از آن ) سازند و روی آن کنجد یا شاهدانه پاشند. (فرهنگ لغات عامیانه ٔ جمال زاده ). قسمی از حلوا ارده که برنج بو داده در میان دارد. برنج برشته کرده
ماماچهلغتنامه دهخداماماچه . [ چ َ چ ِ/ ماچ ْ چ َ / چ ِ ] (اِ مصغر) مادر کوچک . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). || ماماجه . (آنندراج ). قابله . (ناظم الاطباء) (از آنندراج ). قابله و آن زنی است که اطفال را در وقت زاییدن گیرد. و رجوع
ماماتینلغتنامه دهخداماماتین . (اِخ ) دهی از دهستان سرطا است که در بخش رامهرمز شهرستان اهواز واقع است و 150 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6).
ماماجهلغتنامه دهخداماماجه . [ ج َ / ج ِ ] (اِ مصغر) قابله را گویند. (آنندراج ). و رجوع به ماماچه شود.
ماماچیلغتنامه دهخداماماچی . (اِ مصغر) ماماچه . ماما. (فرهنگ فارسی معین ). رجوع به ماماچه (معنی دوم ) و ماما (معنی دوم ) شود.
حمامالغتنامه دهخداحماما. [ ] (نبطی ، اِ) از جمله ٔ درختهای آزاد است . (نزهةالقلوب ). آمومن . (یادداشت مرحوم دهخدا). رجوع به تحفه ٔ حکیم مؤمن و ضریر انطاکی شود.
نمامالغتنامه دهخدانماما. [ ن َ ] (اِ) به لغت یونانی به معنی سوسنبر باشد و آن نوعی از نعناع است و به عربی نمام الملک خوانند. (برهان قاطع) (آنندراج ). نَمّام . نمام الملک . (تحفه ٔ حکیم مؤمن ).
بابامامالغتنامه دهخداباباماما. (اِ مرکب ، از اتباع ) اصطلاح عامیانه ، بابامامای محله ، آنکه در کارهای عمومی محله رأی از او خواهند. رئیس لوطیان که حل و عقد امور عامه ٔ محلی با اوست . پاطوغدار. بزرگ لوطیان محل .