مامون

ma'mun

معنی

۱. دراَمان؛ زنهارداده‌شده.
۲. امین.

مترادف

۱. ایمن، درامان
۲. امانتدار، امین
۳. مورداعتماد، معتمد

جست‌وجوی دقیق

مامون

لغت‌نامه دهخدا

مامون . (اِ) نوعی از پودنه ٔ کوهی باشد و آن را به عربی صعترالحمام خوانند، و صعتراگرچه با سین بی نقطه است لیکن در کتب طبی به صاد نوشته اند تا به شعیر مشتبه نشود. خوردن آن در طعام ضعف چشم را نافع باشد و قوت باصره را نگاه دارد. (برهان ). نوعی از پودنه ٔ کوهی که به تازی صعترالحما

مامون

لغت‌نامه دهخدا

مامون . (اِخ ) دهی از دهستان جاپلق است که در بخش الیگودرز شهرستان بروجرد واقع است و 860 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6).

مامون

فرهنگ فارسی عمید

۱. دراَمان؛ زنهارداده‌شده.۲. امین.

مامون

فرهنگ مترادف و متضاد

۱. ایمن، درامان ۲. امانتدار، امین ۳. مورداعتماد، معتمد

جست‌وجوی هم‌آوا

مأمون

لغت‌نامه دهخدا

مأمون . [ م َءْ ] (اِخ ) ابن محمد خوارزمشاه ، ابتدا والی جرجانیه (گرگانج ) بود و در سنه ٔ 385 ابوعبداﷲ خوارزمشاه صاحب کاث را مغلوب کرد و ممالک او به تصرف وی درآمد و در سنه ٔ 387 وفات یافت . (از تعلیقات چهار

مأمون

لغت‌نامه دهخدا

مأمون . [ م َءْ ] (اِخ ) ابن مأمون بن محمد خوارزمشاه مکنی به ابوالعباس بعد از وفات برادر خود علی بن مأمون بن محمد به حکمرانی خوارزم رسید اما تاریخ دقیق جلوس او معلوم نیست . وی یکی از ملوک هنرپرور وفضیلت دوست بود و چون بنا به درخواست سلطان محمود غزنوی خطبه به نام وی کرد امر

مأمون

لغت‌نامه دهخدا

مأمون . [ م َءْ ] (اِخ ) ابن هارون الرشید. وی هفتمین خلیفه از خلفای بنی عباسی است که پس از قتل برادرش امین در سال 198 هجری به خلافت رسید و در سال 218 وفات کرد. (از ناظم الاطباء). عبداﷲ پسر هارون ملقب به مأم

مأمون

لغت‌نامه دهخدا

مأمون . [ م َءْ ] (ع ص ) زنهارداده . || امانت دار. || معتمد علیه . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) : سوی خردمند گرگ نیست امین گر سوی تو گرگ نجس مأمون شد. ناصرخسرو.- مأمون به ؛ یعنی ثقه و ا

مأمون

فرهنگ فارسی معین

(مَ) [ ع . ] (اِمف .) در امان ، زنهار داده شده .

جست‌وجوی مشابه

مأمون

لغت‌نامه دهخدا

مأمون

لغت‌نامه دهخدا

مأمون

لغت‌نامه دهخدا

مأمون

لغت‌نامه دهخدا

مأمونیان

لغت‌نامه دهخدا

مأمونیان . [ م َءْ ] (اِخ ) رجوع به مأمونیه شود.

جست‌وجوی متن

خوارزمشاه

لغت‌نامه دهخدا

خوارزمشاه . [ خوا / خا رَ ] (اِخ ) مأمون بن مأمون . رجوع به ابوالعباس مأمون بن مأمون شود.

ابوالعباس

لغت‌نامه دهخدا

ابوالعباس . [ اَ بُل ْ ع َب ْ با ] (اِخ ) مأمون بن هارون خلیفه ٔ عباسی . رجوع به مأمون ... شود.

Mammon

دیکشنری انگلیسی به فارسی

مامون، ثروت، ممونا، دولت

شهاب الدین

لغت‌نامه دهخدا

شهاب الدین . [ ش ِ بُدْ دی ] (اِخ ) لقب ابن مأمون احمدبن احمدبن علی . رجوع به ابن مأمون شود.

احمد

لغت‌نامه دهخدا

احمد. [ اَ م َ ] (اِخ ) ابن مأمون بن هارون الرشید. رجوع به احمدبن علی ... و رجوع به ابن مأمون ... شود.

جست‌وجوی هم‌قافیه

قومامون

لغت‌نامه دهخدا

قومامون . [ ] (معرب ، اِ) صمغ. (از فهرست مخزن الادویه ).

امامون

لغت‌نامه دهخدا

امامون . [ اَ ] (از یونانی ، اِ) دوایی است که آن را بفارسی ماهلو و بعربی حماما خوانند. گرم و خشک است در دوم ، بول را براند. (از برهان قاطع). نوعاً در زبان یونانی چندین قسم دارو از قبیل هیل و خولنجان و زردچوبه و زنجبیل را امامون گویند. (ناظم الاطباء). رجوع به حماما و ماهلو و ت

درپیوند

بیشتر بدانید

مامون

ma'mun

معنی

مترادف

جست‌وجوی دقیق

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی عمید

فرهنگ مترادف و متضاد

جست‌وجوی هم‌آوا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی معین

جست‌وجوی مشابه

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی متن

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

دیکشنری انگلیسی به فارسی

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌قافیه

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا