ماه پارهلغتنامه دهخداماه پاره . [ رَ / رِ ] (ص مرکب ، اِ مرکب )کنایه از صاحب جمال باشد. (انجمن آرا) (آنندراج ). ماه پار. مهپاره . زیبا و خوب رو همچون ماه : چنان دلتنگ شد آن ماه پاره که بر مه ریخت از نرگس ستاره . <p class="autho
ماه چهرهلغتنامه دهخداماه چهره . [ چ ِ رَ / رِ ] (ص مرکب ) ماه چهر : سوی دختر اردوان شد ز راه دوان ماه چهره بشد نزد شاه . فردوسی .هیون ازبر ماه چهره براندبزد دست و چنگش به خون برفشاند. <p class=
اره ماهیلغتنامه دهخدااره ماهی . [ اَرْ رَ/ رِ ] (اِ مرکب ) نوعی ماهی غضروفی از دسته ٔ سگ ماهیها بطول تقریبی 2 متر که در جلو سرش زائده طویل استخوانی بنام رُستر (بدرازی حدود 1/5 متر) وجود دارد، در
ماه چهرهلغتنامه دهخداماه چهره . [ چ ِ رَ / رِ ] (ص مرکب ) ماه چهر : سوی دختر اردوان شد ز راه دوان ماه چهره بشد نزد شاه . فردوسی .هیون ازبر ماه چهره براندبزد دست و چنگش به خون برفشاند. <p class=
ماهچهرفرهنگ نامها(تلفظ: māh čehr) آن که چهرهاش مانند ماه تابان باشد ، ماه چهره ، ماهرو ؛ (به مجاز) زیبا رو .
ماه چهریلغتنامه دهخداماه چهری . [ چ ِ ] (حامص مرکب ) صورتی چون ماه داشتن . زیبارویی . ماهرخی . ماهرویی . و رجوع به ماه چهر و ماه چهره شود.
گردمهرهلغتنامه دهخداگردمهره . [ گ ِ م ُ رَ / رِ ] (ص مرکب ) گردوغند. دارای مهره ٔ گرد. درچیده اندام : به ماه چهره بودی رشک زهره به رنگ و قد سفید و گردمهره .کاتبی .