متخلف

mote(a)xallef

معنی

۱. خلاف‌کننده؛ لغزش‌کار.
۲. [قدیمی] کسی که در عقب مانده است؛ واپس‌مانده.

مترادف

تخلفکننده، خلافکننده، لغزشکار، خاطی، خلافکار، قانونشکن، متخاطی ≠ درستکار

جست‌وجوی دقیق

متخلف

لغت‌نامه دهخدا

متخلف . [ م ُ ت َ خ َل ْ ل ِ ] (ع ص ) سپس مانده . (آنندراج ). پس مانده و عقب مانده . (ناظم الاطباء). || عهدشکننده . || مقابل و مخالف . (ناظم الاطباء) (از فرهنگ جانسون ). || خلاف کننده . خلاف کار. و رجوع به تخلف شود.

متخلف

فرهنگ فارسی عمید

۱. خلاف‌کننده؛ لغزش‌کار.۲. [قدیمی] کسی که در عقب مانده است؛ واپس‌مانده.

متخلف

دیکشنری فارسی به عربی

جانح , متجاوز

متخلف

فرهنگ فارسی معین

(مُ تَ خَ لِّ) [ ع . ] (اِفا.) خلاف کننده .

متخلف

فرهنگ مترادف و متضاد

تخلفکننده، خلافکننده، لغزشکار، خاطی، خلافکار، قانونشکن، متخاطی ≠ درستکار

جست‌وجوی هم‌آوا

بشکل متخلف

دیکشنری عربی به فارسی

شلخته , هردمبيل , نامرتب , ژوليده , لا ابالي

متخلف عقليا

دیکشنری عربی به فارسی

عقب افتاده (از لحاظ هوش و رشد بدني)

عابر متخلف

دیکشنری فارسی به انگلیسی

jaywalker

شکارچی متخلف

poacher

واژه‌های مصوب فرهنگستان

فردی که شکار غیرمجاز می‌کند

متخالف

لغت‌نامه دهخدا

متخالف . [ م ُ ت َ ل ِ ] (ع ص ) مقابل و روبرو و مغایر وناموافق . (ناظم الاطباء) (از فرهنگ جانسون ). عماد متخالف الابعاد؛ ستونهائی که فاصله شان با یکدیگر مختلف باشد. (از فرهنگ جانسون ). || با همدیگر خلاف کننده . (فرهنگ فارسی معین ). و رجوع به تخالف شود.