متشرع

mote(a)šarre'

معنی

۱. کسی که معتقد به‌ دین و شریعت باشد؛ پیرو شرع.
۲. کسی که پیرو مکتب متشرعه است.

مترادف

۱. پارسا، دیندار، زاهد، متقی ≠ ناپارسا
۲. متشرعه ≠ شیخیه

جست‌وجوی دقیق

متشرع

لغت‌نامه دهخدا

متشرع . [ م ُ ت َ ش َرْ رِ ] (ع ص ) واقف به امور شریعت و متدین و دیندار. (ناظم الاطباء). تابع شرع .

متشرع

فرهنگ فارسی عمید

۱. کسی که معتقد به‌ دین و شریعت باشد؛ پیرو شرع.۲. کسی که پیرو مکتب متشرعه است.

متشرع

فرهنگ فارسی معین

(مُ تَ شَ رِّ) [ ع . ] (اِفا.) آگاه به امور شرعی ، معتقد به امور شرعی .

متشرع

فرهنگ مترادف و متضاد

۱. پارسا، دیندار، زاهد، متقی ≠ ناپارسا ۲. متشرعه ≠ شیخیه

جست‌وجوی هم‌آوا

متسرع

لغت‌نامه دهخدا

متسرع . [ م ُ ت َ س َرْ رِ ] (ع ص ) شتابنده . (آنندراج ) (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). چست و چالاک و جلد و زود. (ناظم الاطباء). و رجوع به تسرع شود.

متسری

متسری . [ م َ ت َ س َرْ ری ](ع ص ) (از «س رو») کسی که نهفته و مخفیانه داه نگاه می دارد. (ناظم الاطباء). سریه گیرنده کنیزک را. (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). || کسی که در شب از خانه خارج می شود. (از ذیل اقرب الموارد). || کسی که خود را به جوانمردی و سخاوت می آراید و پریشا

متشری

لغت‌نامه دهخدا

متشری . [ م ُ ت َ ش َرْ ری ] (ع ص ) خارجی . (آنندراج ). خارج از مذهب اهل بدعت . (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). و رجوع به تشری شود.