لغتنامه دهخدا
مثمثة. [ م َ م َ ث َ ] (ع مص ) تراویدن خیک آب را. مِثماث . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || تر کردن پلیته را به روغن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از ناظم الاطباء). فتیله را به روغن آغشتن . (از اقرب الموارد). || آمیختن و شورانیدن . (منتهی الارب