مثانه

masāne

معنی

کیسه‌ای ماهیچه‌ای در لگن خاصره که ادرار در آن جمع می‌شود؛ آبدان.

مترادف

شاشدان، آبدان

جست‌وجوی دقیق

مثانه

لغت‌نامه دهخدا

مثانه . [ م َ ن َ / ن ِ ] (ع اِ) آبدان و آن جزء از بدن حیوان که در وی کمیز جمعمی گردد. (ناظم الاطباء). کیسه ٔ بول که در شکم می باشد. (غیاث ). آبگاه . کمیزدان . شاش دان . پیشاب دان . بیت البول . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). مثانه به شکل بلوطاس

مثانه

فرهنگ فارسی عمید

کیسه‌ای ماهیچه‌ای در لگن خاصره که ادرار در آن جمع می‌شود؛ آبدان.

مثانه

دیکشنری فارسی به عربی

مثانة

مثانه

فرهنگ فارسی معین

(مَ نِ) [ ع . مثانة ] (اِ.) کیسة عضلانی غشایی که ادرار پس از خروج از کلیه ها، در آن جمع می شود.

مثانه

فرهنگ مترادف و متضاد

شاشدان، آبدان

جست‌وجوی هم‌آوا

متانة

لغت‌نامه دهخدا

متانة. [ م َ ن َ ] (ع ص ، اِ) (از «ت ی ن ») جائی که در آن بسیار درخت انجیر بکارند. یقال ارض متانة؛ ای کثیرالتین . (از اقرب الموارد). جائی که در آن انجیر می روید. (ناظم الاطباء).

متانة

لغت‌نامه دهخدا

متانة. [ م َ ن َ ] (ع مص ) درشت اندام و سخت گردیدن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از ناظم الاطباء). صلب وقوی شدن . (از اقرب الموارد). || درشت و بلند شدن زمین . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). || استوار شدن . (المصادر زوزنی ) (ترجمان القرآن جرجانی ص <span class="hl" di

متانة

لغت‌نامه دهخدا

متانة. [ م ُ تان ْ ن َ ] (ع مص ) (از «ت ن ن ») قیاس کردن . (از اقرب الموارد). تان بینهما، قیاس و اندازه کرد میان هر دو. (منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء).

مثانة

لغت‌نامه دهخدا

مثانة. [ م َ ن َ ] (ع اِ) آبدان که جای بول و کمیز باشد. (منتهی الارب ) (آنندراج ). جای کمیز اندر شکم . (دهار). کمیزدان . آبدان . (زمخشری ). آبدان و جای بول . (ناظم الاطباء). جایگاه بول از انسان و حیوان . ج ، مَثانات . (از اقرب الموارد). و رجوع به مثانه شود. || جای بچه . (منته