محرور

mahrur

معنی

۱. (طب قدیم) کسی که دارای مزاج گرم است.
۲. (صفت) [قدیمی] گرم‌شده از حرارت آتش و تب.

جست‌وجوی دقیق

محرور

لغت‌نامه دهخدا

محرور. [ م َ ] (ع ص ) نعت مفعولی از حَرّ. مرد گرم شده از خشم و جز آن . (منتهی الارب ). گرم شده ازآتش تب و خشم و جز آن . گرم و تندخوی و خشمناک . (از ناظم الاطباء). || گرم مزاج . (آنندراج ) (ناظم الاطباء). آنکه بر مزاج او حرارت غلبه دارد. آنکه مزاجش گرم است . آنکه مزاج حار دارد

محرور

فرهنگ فارسی عمید

۱. (طب قدیم) کسی که دارای مزاج گرم است.۲. (صفت) [قدیمی] گرم‌شده از حرارت آتش و تب.

محرور

فرهنگ فارسی معین

(مَ) [ ع . ] (اِمف .) گرم شده از تب یا خشم .

جست‌وجوی هم‌آوا

مهرور

لغت‌نامه دهخدا

مهرور. [ م َ ] (ع ص ) نعت مفعولی است از هَرّ و هریر. (از اقرب الموارد). رجوع به هر و هریر شود. || بعیر مهرور؛ شتر هرارزده . (منتهی الارب ). شتر گرفتار شده به بیماری هرار. رجوع به هرار شود.

مهرور

لغت‌نامه دهخدا

مهرور.[ مِهْرْ وَ ] (ص مرکب ) بامهر. مهربان : نه طفلی کز آتش ندارد خبرنگهداردش مادر مهرور.سعدی .

معرور

لغت‌نامه دهخدا

معرور. [ م َ ] (ع ص ) سرمازده . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || آنکه او را چیزی غیرمستقل رسد. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). کسی که برسد او را چیزی که مستقر نگردد. (شرح قاموس ) (از اقرب الموارد) (از محیط المحیط) (از لسان العرب ). || شتر گرفتار بیماری عَرّ

معرار

لغت‌نامه دهخدا

معرار. [ م ِ ] (ع ص ) نخلة معرار؛نخله ٔ گرگین و خرمای ریز تباه بار آرنده . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از ناظم الاطباء). درخت خرمایی که به چیزی مانند جرب مبتلا شده باشد. (از اقرب الموارد).

محرار

دیکشنری عربی به فارسی

گرماسنج , حرارت سنج

جست‌وجوی مشابه

محرورة

لغت‌نامه دهخدا

محرورة. [ م َ رو رَ ] (ع ص ) مؤنث محرور. رجوع به محرور شود.

محروری

لغت‌نامه دهخدا

محروری . [ م َ ] (حامص ) حالت محرور. رجوع به محرور شود.

محرورین

لغت‌نامه دهخدا

محرورین . [ م َ ] (ع ص ، اِ) ج ِ محرور (در حالت نصبی و جری ). رجوع به محرور شود.

جست‌وجوی متن

خوی چکان

لغت‌نامه دهخدا

خوی چکان . [ خوَی ْ / خَی ْ / خِی ْ / خُی ْ ] (نف مرکب ، ق مرکب ) عرق ریزان : ای پیکر منور محرور خوی چکان ثعبان آتشین دم و روئینه استخوان .<br

دیرادیر

لغت‌نامه دهخدا

دیرادیر. (ق مرکب ) دیردیر. دیربدیر. مقابل زود بزود. (یادداشت مؤلف ) : بدین سبب مردم محرور را شراب دیرادیر باید خوردن و اگر خود نخورد بهتر و زیباترو نیکوتر باشد. (ذخیره ٔ خوارزمشاهی ). بدین سبب مباشرت کمتر و دیرادیر باید کرد. (ذخیره ٔ خوارزمشاهی ).

مبرود

لغت‌نامه دهخدا

مبرود. [ م َ ] (ع ص ) ماءمبرود، آب سرد. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). || آن که سردی بر مزاج او غلبه دارد. ج ، مبرودین . آن که سردیش کرده باشد. مقابل محرور. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). || خبز مبرود؛ نان که بر آن آب ریخته باشند. (منتهی الارب ) (آنندراج )(ناظم الاطب

گرم مزاج

لغت‌نامه دهخدا

گرم مزاج . [ گ َ م ِ ] (ص مرکب ) شدیدالغضب . تندخوی . عصبانی : رجل ٌ مَابوت ؛ مرد گرم مزاج . (منتهی الارب ). || دارای طبع گرم ، مقابل سردمزاج . محرور : مردم گرم مزاج را بخوردن این شراب باآب و گلاب ممزوج کنند. (نوروزنامه ). شرابی که نه تیره بود و نه تُن

خوش ترش

لغت‌نامه دهخدا

خوش ترش . [ خوَش ْ / خُش ْ ت ُ رُ ] (ص مرکب ) مَلَس . طعم ترشی آمیخته باشد با شیرینی ، چون طعم آلو و مانند آن . (یادداشت مؤلف ) : برگ می صبوح کن سرکه فروختن که چه گرچه ز خواب جسته ای خوش ترش گرانسری . <p c

جست‌وجوی هم‌آغاز

محرورة

لغت‌نامه دهخدا

محرورة. [ م َ رو رَ ] (ع ص ) مؤنث محرور. رجوع به محرور شود.

محروری

لغت‌نامه دهخدا

محروری . [ م َ ] (حامص ) حالت محرور. رجوع به محرور شود.

محرورین

لغت‌نامه دهخدا

محرورین . [ م َ ] (ع ص ، اِ) ج ِ محرور (در حالت نصبی و جری ). رجوع به محرور شود.

درپیوند

بیشتر بدانید

محرور

mahrur

معنی

جست‌وجوی دقیق

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی عمید

فرهنگ فارسی معین

جست‌وجوی هم‌آوا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

دیکشنری عربی به فارسی

جست‌وجوی مشابه

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی متن

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌آغاز

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا