محشر

mahšar

معنی

۱. جای گرد آمدن مردم در روز رستاخیز.
۲. [مجاز] غوغا؛ جنجال.
۳. (صفت) [عامیانه] بسیارعالی و خوب.
۴. روز رستاخیز.

مترادف

۱. حشرگاه، رستاخیز، قیامتگاه، رستخیز، قیامت
۲. غوغایبسیار، جمعیت زیاد
۳. کار شایان
۴. فوقالعاده، خارقالعاده، عالی

برابر پارسی

رستاخیز

جست‌وجوی دقیق

محشر

لغت‌نامه دهخدا

محشر. [ م َ ش َ / ش ِ ] (ع اِ) جای گرد آمدن . (مهذب الاسماء) (دهار). گردآمدن جای . روز قیامت . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). جای گرد آمدن مردم در روز قیامت . (غیاث ). روز رستخیز. آن روز که مردمان را گرد آرند. (یادداشت مرحوم دهخدا) <span clas

محشر

فرهنگ فارسی عمید

۱. جای گرد آمدن مردم در روز رستاخیز.۲. [مجاز] غوغا؛ جنجال.۳. (صفت) [عامیانه] بسیارعالی و خوب.۴. روز رستاخیز.

محشر

دیکشنری فارسی به عربی

موة

محشر

دیکشنری فارسی به انگلیسی

Bedlam, cracking, donnybrook, magic, magnificent, melee, mêlée, riot, rip-roaring

محشر

فرهنگ فارسی معین

(مَ شَ) [ ع . ] (اِ.) 1 - جای گرد آمدن مردم . 2 - روز قیامت . 3 - در فارسی به معنی خیلی عالی ، بی نظیر.

جست‌وجوی هم‌آوا

مهصیر

لغت‌نامه دهخدا

مهصیر. [ م ِ ] (ع اِ) شیر بیشه . (منتهی الارب ). اسد. (اقرب الموارد).

محسر

لغت‌نامه دهخدا

محسر. [ م ُ س ِ ] (ع ص ) کسی که مانده و خسته میکند و خیره مینماید چشم خود را از دیدن دور. (ناظم الاطباء). حرالبصر؛ آنکه مانده شود و فروماند بینائی او از دیدن دور. || مانده کننده شتران را به راندن . (از منتهی الارب ). آنکه مانده می کند شتر را از راندن . (ناظم الاطباء).

محسر

لغت‌نامه دهخدا

محسر. [ م َ س َ / م َ س ِ ] (ع اِ) باطن و درون مرد. ضد منظر: یقال فلان کریم المحسر. (منتهی الارب ). مَخبَر. (ناظم الاطباء). || سینه . (منتهی الارب ). || روی . || طبیعت . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء).

محسر

لغت‌نامه دهخدا

محسر. [ م ُ ح َس ْ س َ ] (ع ص ) مرد آزرده و حقیر. (منتهی الارب ). آزرده و حقیر و ذلیل . (ناظم الاطباء).

محسر

لغت‌نامه دهخدا

محسر. [ م ُ ح َس ْ س ِ ] (اِخ ) بطن محسر؛ نزدیک مزدلفه است . (منتهی الارب ). نام وادیی است بین منی ومزدلفه که نه از این است و نه از آن بنا برقول مشهور، و گویند نام موضعی است بین مکه و عرفه و نیز گفته اند جایی است میان منی و عرفه . (از معجم البلدان ).

جست‌وجوی مشابه

محشرآرای

لغت‌نامه دهخدا

محشرآرای . [ م َ ش َ ] (نف مرکب ) زینت دهنده و آرایش کننده ٔ محفلها و مجمعها. (ناظم الاطباء).

محشرپناه

لغت‌نامه دهخدا

محشرپناه . [ م َ ش َ پ َ ] (ص مرکب ) ملجاء و پناه روز محشر. (ناظم الاطباء). || از اسماء محبوب است . (آنندراج ). معشوق . محبوب .

محشرخرام

لغت‌نامه دهخدا

محشرخرام . [ م َ ش َ خ َ] (ص مرکب ) زنی که رفتار و سلوک وی موجب هیجان و برانگیختگی مردمان میگردد. (ناظم الاطباء). نیکوخرام . خوش خرام . || کنایه از معشوق و محبوب است .

محشرستان

لغت‌نامه دهخدا

محشرستان . [ م َ ش َ رِ ](اِ مرکب ) روز قیامت . روز رستخیز. (ناظم الاطباء).

محشرقد

لغت‌نامه دهخدا

محشرقد. [ م َ ش َ ق َ ] (ص مرکب ) آخته بالا و خوش قدوقامت . محشرخرام . (ناظم الاطباء). آن که قد بلند و راست دارد. || کنایه از محبوب است . (از آنندراج ).

جست‌وجوی متن

کولاک کردن

گویش تهرانی

محشر کردن

عرصات

فرهنگ فارسی عمید

۱. = عرصه۲. [مجاز] صحرای محشر در روز قیامت.

یوم النشور

فرهنگ فارسی عمید

روز قیامت که مردگان برمی‌خیزند و در صحرای محشر پراکنده می‌شوند.

doomsday

دیکشنری انگلیسی به فارسی

روز قیامت، روز داوری، روز رستاخیر، محشر، عقبی، روز حساب

عرصات

فرهنگ فارسی معین

(عَ رَ) [ ع . ] (اِ.) جِ عرصه . کنایه از: رستاخیز و صحرای محشر.

جست‌وجوی هم‌آغاز

محشر کردن

لغت‌نامه دهخدا

محشر کردن . [ م َ ش َ ک َ دَ ](مص مرکب ) شور و غوغا برپا کردن . || کاری شگفت و جالب توجه کردن ، چنانکه خطیبی در سخنوری یا شاعری در سخنرانی یا هنرمندی در هنرنمائی و جز آن .

محشرآرای

لغت‌نامه دهخدا

محشرآرای . [ م َ ش َ ] (نف مرکب ) زینت دهنده و آرایش کننده ٔ محفلها و مجمعها. (ناظم الاطباء).

محشرپناه

لغت‌نامه دهخدا

محشرپناه . [ م َ ش َ پ َ ] (ص مرکب ) ملجاء و پناه روز محشر. (ناظم الاطباء). || از اسماء محبوب است . (آنندراج ). معشوق . محبوب .

محشرخرام

لغت‌نامه دهخدا

محشرخرام . [ م َ ش َ خ َ] (ص مرکب ) زنی که رفتار و سلوک وی موجب هیجان و برانگیختگی مردمان میگردد. (ناظم الاطباء). نیکوخرام . خوش خرام . || کنایه از معشوق و محبوب است .

محشرستان

لغت‌نامه دهخدا

محشرستان . [ م َ ش َ رِ ](اِ مرکب ) روز قیامت . روز رستخیز. (ناظم الاطباء).

جست‌وجوی هم‌قافیه

خاتون محشر

لغت‌نامه دهخدا

خاتون محشر. [ ن ِ م َ ش َ ] (اِخ ) لقب فاطمه بنت رسول علیهاالسلام است .

روز محشر

لغت‌نامه دهخدا

روز محشر. [ زِ م َ ش َ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) روز قیامت . روز رستاخیز. روزی که مردگان همه زنده شوند و دریک جا گرد آیند و پاداش یا کیفر ببینند : روز محشر امان به ایمان است . ادیب صابر.شبها که بی توام شب گور است در خ

بازار محشر

لغت‌نامه دهخدا

بازار محشر. [ رِ م َ ش َ ] (اِ مرکب ) صحرای محشر : ز بس کشتگان گرد بر گرد راه چو بازار محشر شده حربگاه .نظامی .

صبح محشر

لغت‌نامه دهخدا

صبح محشر. [ ص ُ ح ِ م َ ش َ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) بامداد قیامت . روز رستاخیز : صبح محشر دمید و ما در خواب بانگ زن خفتگان عالم را. خاقانی .و رجوع به صبح قیامت و صبح حشر شود.

ترجمه مقاله