مدرسلغتنامه دهخدامدرس . [ م َ رَ ] (اِخ ) از ایالات جنوبی هندوستان است . مرکز آن بندری است به همین نام با قریب دو میلیون نفر جمعیت . جمعیت ایالت مدرس بیش از 43 میلیون نفر است .
مدرسلغتنامه دهخدامدرس . [ م ِ رَ ] (ع اِ) مَدرَس . موضع درس و جای درس گفتن . (ناظم الاطباء). جائی که در آن تدریس کنند. (از اقرب الموارد). رجوع به مدرسه و مَدرَس شود. || کتاب درسی . کتابی که تدریس شود. (اقرب الموارد). کتاب . (متن اللغة) (منتهی الارب ).
مدرسلغتنامه دهخدامدرس . [ م َ رَ ] (ع اِ) موضعالدرس . موضعالدراسة. (متن اللغة). محلی که در آن تدریس کنند. جای تدریس . آموزشگاه . (فرهنگ فارسی معین ). مدرسه . رجوع به مدرسه شود.
مدرسلغتنامه دهخدامدرس . [ م ُ دَرْ رَ ] (ع ص ) مجرب . (متن اللغة) (اقرب الموارد). مرد آزمایش دیده . (منتهی الارب ).
مدرسلغتنامه دهخدامدرس . [ م َ دَ ] (اِ) مترس . چوب کنده ای که در پس در اندازند تا در گشوده نگردد. || شکلی که در کشتزار سازند برای دفع جانوران موذی . (ناظم الاطباء). رجوع به مترس و مترسک شود.
مضرئزلغتنامه دهخدامضرئز. [ م ُ رَ ءِزز ] (ع ص ) نیک بخیل . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از اقرب الموارد). نیک بخیل و بخیل برای خود. (ناظم الاطباء).
مضرسلغتنامه دهخدامضرس . [ م ُ ض َرْ رَ ] (ع ص ) جامه و جز آن که در آن نگار مانند دندان باشد. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد) (آنندراج ). نگار جامه و جز آن که در وی صورتها باشد مانند دندان . (ناظم الاطباء). || رجل مضرس ؛ مرد مهذب و آزموده . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد) (آنندراج ) (ناظم ال
مضرسلغتنامه دهخدامضرس . [ م ُ ض َرْ رِ ] (ع ص ) شیری که بخاید شکار راو فرونبرد. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد) (آنندراج ). شیری که شکار بخاید و فرونبرد. (ناظم الاطباء).
مدرسهلغتنامه دهخدامدرسه . [ م َ رَ / رِ س َ / س ِ ] (ع اِ) آنجا که درس دهند و درس خوانند. آموزشگاه . مکتب . دبستان . دبیرستان . جای تدریس . جای آموختن علوم و فنون .- مدرسه ٔ ابتدائی ؛ مدرسه ای که د
مدرسیلغتنامه دهخدامدرسی . [ م ُ دَرْ رِ ] (حامص ) شغل و عمل سبق گفتن و درس گفتن . (ناظم الاطباء). مدرس بودن .
مدرسةدیکشنری عربی به فارسیمدرسه , اموزشگاه , مکتب , دبستان , دبيرستان , تحصيل در مدرسه , تدريس درمدرسه , مکتب علمي يا فلسفي , دسته , جماعت همفکر , جماعت , گروه , دسته ماهي , گروه پرندگان , تربيب کردن , بمدرسه فرستادن , درس دادن
مدرسهلغتنامه دهخدامدرسه . [ م َ رَ / رِ س َ / س ِ ] (ع اِ) آنجا که درس دهند و درس خوانند. آموزشگاه . مکتب . دبستان . دبیرستان . جای تدریس . جای آموختن علوم و فنون .- مدرسه ٔ ابتدائی ؛ مدرسه ای که د
مدرسه دیدهلغتنامه دهخدامدرسه دیده . [ م َ رَ / رِ س َ / س ِ دی دَ / دِ ] (ن مف مرکب ) مدرسه رفته . درس خوانده . ملا. باسواد.
مدرسه رفتهلغتنامه دهخدامدرسه رفته . [ م َ رَ / رِ س َ / س ِ رَ ت َ / ت ِ ] (ن مف مرکب ) مدرسه دیده . علم آموخته . باسواد. ملا.
حسن مدرسلغتنامه دهخداحسن مدرس . [ ح َ س َ ن ِ م ُ دَرْ رِ ] (اِخ ) (سید...) قمشه یی . وکیل شجاع و سخنور باجرأت مجلس شورای ملی که تا آخر عمر علناً با سلطنت پادشاه وقت رضاشاه پهلوی مخالفت میکرد. در شنبه ٔ دهم آذرماه هزاروسیصدوشانزده شمسی مطابق بابیست وهشتم رمضان سال هزاروسیصدوپنجاه شش قمری در زندا
حسن مدرسلغتنامه دهخداحسن مدرس . [ح َ س َ ن ِ م ُ دَرْ رِ ] (اِخ ) ابن علی بن محمد باقر واعظ فقیه اصفهانی (1210 - 1273 هَ . ق .). او راست : جوامع الاصول . (ذریعه ج 5 ص 2
حسین مدرسلغتنامه دهخداحسین مدرس . [ح ُ س َ ن ِ م ُ دَرْ رِ ] (اِخ ) ابن علی رومی که در ادرنه در 940 هَ . ق . درگذشت . حاشیه ٔ تلویح و شرح فرائض سجاوندی و جز آن دارد. (هدیة العارفین ج 1 ص 318).