مرج

marj

معنی

= مَرغ

مترادف

۱. مرز
۲. چراگاه، مرغزار، علفزار، مرتع
۳. چریدن

جست‌وجوی دقیق

مرج

لغت‌نامه دهخدا

مرج . [ م َ ] (اِ) مرز. (اوبهی ) (جهانگیری ). زمین . (برهان قاطع) (غیاث اللغات ). رجوع به معنی بعدی شود. || مرز. زمین کشت زار. (رشیدی ) (انجمن آرا). زمینی را گویند که کنارهای آن را بلند ساخته در درون آن چیزی بکارند. (برهان قاطع). چراگاه . مرغزار. (برهان قاطع) (انجمن آرا) (جها

مرج

لغت‌نامه دهخدا

مرج . [ م َ ] (اِخ ) دهی است از دهستان میمنه بخش شهر بابک شهرستان یزد، در 49 هزارگزی شمال شرقی راه نجف آباد به فیض آباد و شهر بابک ، در منطقه کوهستانی معتدل واقع و دارای 343 تن سکنه است . آبش از قنات . محصولش

مرج

لغت‌نامه دهخدا

مرج . [ م َ ] (ع اِ) چراگاه . (منتهی الارب ). ج ، مروج . رجوع به مدخل قبل ، معنی دوم شود. || (مص ) به چرا گذاشتن ستور. (تاج المصادربیهقی ) (از زوزنی ) (منتهی الارب ). به چرا سر دادن دواب . (برهان قاطع). به چرا یله کردن وفرستادن شتر و غیر آن را. چرا کردن . چریدن . (از متن اللغ

مرج

لغت‌نامه دهخدا

مرج . [ م َ رَ ] (ع ص ) شتران بر سر خود به چرا گذاشته . (منتهی الارب ). شترانی که بدون راعی و چراننده ای چرا کنند. (از متن اللغة) (از اقرب الموارد). واحد و جمع در آن یکسان است . گویند: بعیر مرج و ابل مرج . (از اقرب الموارد). || (اِمص ) قلق . اضطراب . (متن اللغة) (اقرب الموارد

مرج

لغت‌نامه دهخدا

مرج . [ م ُ جِن ْ ] (ع ص ) مرجی . نعت فاعلی است از ارجاء. رجوع به ارجاء شود.

جست‌وجوی هم‌آوا

مریش

لغت‌نامه دهخدا

مریش . [ م َ ] (ع ص ، اِ) تیر پَر نهاده . (منتهی الارب ). تیر که برآن پرنهاده باشند تا چون پرنده آن را به هوا برد. (از اقرب الموارد). || ما له أقَذﱡ ولا مریش ؛ یعنی او را نه چیزی و نه مالی و نه قومی است . (از اقرب الموارد) (از منتهی الارب ). و رجوع به مُرَیَّش شود.

مریش

لغت‌نامه دهخدا

مریش . [ م ُ رَی ْ ی َ ] (ع ص ،اِ) نعت مفعولی از مصدر ترییش . رجوع به ترییش شود. || تیر پَر نهاده . (منتهی الارب ). تیر که بر آن پر نهند تا چون پرنده آن را به هوا برد. (از اقرب الموارد). و رجوع به مَریش شود. || شتر بسیارپشم و کم گوشت . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). || چاد

مرز

لغت‌نامه دهخدا

مرز. [ م َ ] (اِ) سرحد. (لغت فرس اسدی ) (برهان قاطع) (انجمن آرا) (رشیدی ).دربند. ثغر. حد. خط فاصل میان دو کشور : بیایید یکسر به درگاه من که بر مرز بگذشت بدخواه من . دقیقی .بر مرز بنشاند یک مرزبان بدان تا نسازند

مرز

لغت‌نامه دهخدا

مرز. [ م َ ] (ع اِ) عیب . زشتی . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). || کلمه ٔ فارسی معرب است به معنی : حباس که بدان آب را حبس کنند و نگه دارند.(از متن اللغة) (از اقرب الموارد). رجوع به مرز به معنی برآمدگی اطراف کرت زراعت شود. || (مص ) چنگول گرفتن نه سخت . (زوزنی ). به چنگل گرفتن

مرز

لغت‌نامه دهخدا

مرز. [ م ُ ] (اِ) مقعد. (برهان قاطع) (رشیدی ) (انجمن آرا). نشستگاه . (اوبهی ) (برهان قاطع). سوراخ مقعد. (غیاث اللغات ). مخرج سفلی . سوراخ کون از انسان و حیوانات . (برهان قاطع). آلست . دبر : مرزش اندرخورد کیر لیوکی معاشری (از

جست‌وجوی مشابه

مرجوس

لغت‌نامه دهخدا

مرجوس . [ م َ ] (ع ص ) رجس . آلوده و ناپاک . پلید. (از متن اللغة). نعت است از رجاسة ورجس . رجوع به رجس شود.

مرجوحیت

لغت‌نامه دهخدا

مرجوحیت . [ م َ حی ی َ ] (ع مص جعلی ، اِمص ) رجحان . برتری . (ناظم الاطباء). (از مرجوح + یت علامت مصدر جعلی ) مرجوح بودن . رجوع به مرجوح شود.

مرجعة

لغت‌نامه دهخدا

مرجعة. [ م ُ ج ِ ع َ ] (ع ص ) سفرة مرجعة؛ که در آن ثواب و عاقبت نیک باشد. (از منتهی الارب ) (از متن اللغة).

مرجانه

لغت‌نامه دهخدا

مرجانه . [ م َ ن َ ] (اِخ ) دهی است از دهستان بالا ولایت بخش حومه شهرستان تربت حیدریه ؛ در 16هزارگزی شرق تربت حیدریه و 12هزارگزی شرق راه تربت حیدریه به مشهد در دامنه معتدل هوائی واقع و دارای <span class="hl"

مرجانه

لغت‌نامه دهخدا

مرجانه . [ م َن َ ] (ع اِ) مرجانة. رجوع به مرجانة و مرجان شود.

جست‌وجوی متن

مروج

فرهنگ فارسی عمید

= مرج

زمین بایری که علف وخاربن دران می روید

دیکشنری فارسی به عربی

مرج

خلنگ زار

دیکشنری فارسی به عربی

مرج

چمن زار

دیکشنری فارسی به عربی

مرج

راغ

دیکشنری فارسی به عربی

مرج

جست‌وجوی هم‌آغاز

مرجوس

لغت‌نامه دهخدا

مرجوس . [ م َ ] (ع ص ) رجس . آلوده و ناپاک . پلید. (از متن اللغة). نعت است از رجاسة ورجس . رجوع به رجس شود.

مرجوحیت

لغت‌نامه دهخدا

مرجعة

لغت‌نامه دهخدا

مرجعة. [ م ُ ج ِ ع َ ] (ع ص ) سفرة مرجعة؛ که در آن ثواب و عاقبت نیک باشد. (از منتهی الارب ) (از متن اللغة).

مرجان آباد

لغت‌نامه دهخدا

مرجان آباد. [م َ ] (اِخ ) دهی است از دهستان آتابای بخش مرکزی . شهرستان گنبد قابوس . در ده هزارگزی شرق گنبد و 2 هزارگزی راه مینودشت ، در دشت معتدل هوائی واقع و دارای یکصد تن سکنه است . آبش از چاه و محصولش غلات و حبوبات و صیفی و شغل مردمش زراعت

مرجانه

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌قافیه

دایمرج

لغت‌نامه دهخدا

دایمرج . [ م َ ] (اِخ ) نام موضعی بوده است ظاهراً میان همدان و کاشان و آنجا مصاف افتاده است میان سلطان مسعود سلجوقی و المسترشد باﷲ خلیفه ٔ عباسی و مسترشد گرفتار لشکریان مسعود گشته و بمراغه افتاده و در این شهر بدست گروهی از ملاحده کشته شده است . (از مجمل التواریخ و القصص ص <sp

جوزالمرج

لغت‌نامه دهخدا

جوزالمرج . [ ج َ زُل ْ م َ ] (ع اِ مرکب ) از داروهاست . (ذیل اقرب الموارد از تاج العروس ). تخم کاکنج . (برهان قاطع).

سمرج

لغت‌نامه دهخدا

سمرج .[ س َ م َرْ رَ ] (معرب ، مص ) مأخوذ از سه مرة فارسی .سه بار خراج گرفتن . (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ). سمرجة. (ناظم الاطباء). || (اِ) نام روزی که در آن خراج را نقد کنند. (ناظم الاطباء).

شمرج

لغت‌نامه دهخدا

شمرج . [ ش َ م َرْ رَ ] (ع اِ) روزی است در عجم که در آن سه بار خراج گیرند و سمرج عربی از آن مأخوذ است . (از المعرب جوالیقی ص 184). رجوع به شمره و سمرج شود.

شمرج

لغت‌نامه دهخدا

شمرج . [ ش ُ رُ ] (ع اِ) جامه و جل نازک و تنک بافته . (از منتهی الارب ) (از آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). جامه ٔ باریک . (مهذب الاسماء).

درپیوند

بیشتر بدانید

مرج

marj

معنی

مترادف

جست‌وجوی دقیق

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌آوا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی مشابه

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی متن

فرهنگ فارسی عمید

دیکشنری فارسی به عربی

دیکشنری فارسی به عربی

دیکشنری فارسی به عربی

دیکشنری فارسی به عربی

جست‌وجوی هم‌آغاز

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌قافیه

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا