مرجللغتنامه دهخدامرجل . [ م َ ج َ ] (ع اِ) ج ِ رَجُل . (متن اللغة). رجوع به رَجُل شود. || ج ِ راجل . (منتهی الارب ). رجوع به راجل شود.
مرجللغتنامه دهخدامرجل . [ م َ ج َ / م ِ ج َ ] (ع اِ) نوعی از چادرهای یمنی . (منتهی الارب ). برد یمنی . (اقرب الموارد) (متن اللغة).
مرجللغتنامه دهخدامرجل . [ م ُ رَج ْ ج َ ] (ع ص ، اِ) چادر نگارین . چادر که در آن صورتهای مردان باشد. (از منتهی الارب ). بردی که بر آن تصویرهائی چون صورت مردان باشد. معلم . (از متن اللغة) (از اقرب الموارد). || مشک که از یک پای سلخ آن کرده باشند. (از منتهی الارب ). مشکی که آن را از یک پای پوست
مرجللغتنامه دهخدامرجل . [ م ُ رَج ْ ج ِ ] (ع ص ) قوی و استوار گرداننده . (ناظم الاطباء). رجل الشی ٔ، قوّاه . (متن اللغة). نعت فاعلی است از ترجیل . رجوع به ترجیل شود. || کسی که فروهشته گرداند موی را تا میان . فروهشته و مرغول گرداند آن را. (آنندراج ). رجل الشعر؛ سرحه و مشطه . (متن اللغة). رجوع
مرجللغتنامه دهخدامرجل .[ م ِ ج َ ] (ع اِ) دیگ مسین بزرگ . (غیاث اللغات ). دیگ رویین . (دستورالاخوان ). دیگ سنگین یا دیگ مسین . (منتهی الارب ). قِدر. (اقرب الموارد). دیگی که از سنگ تراشیده باشند یا دیگی که از مس ساخته باشند. یا آنچه که بدان غذا پزند اعم از دیگ یا جز آن . (از متن اللغة) (از اقر
لله مرزچللغتنامه دهخدالله مرزچل . [ ل َ ل َ م َ چ ُ ] (اِخ ) موضعی میان انارمرزچل و سه پشته چل مازندران . (مازندران و استرآباد رابینو بخش انگلیسی ص 61).
مراجللغتنامه دهخدامراجل . [ م َ ج ِ ] (ع اِ) ج ِ مِرْجَل . دیگها. رجوع به مِرجَل شود : ز یخ گشته شمرها همچو سیمین طبق ها بر سر سنگین مراجل . منوچهری .|| ج ِ ممرجل ؛ یعنی جامه ها که در آن صورت های مرجل باشد. (آنندراج ). رجوع به مُرَج
مرجوللغتنامه دهخدامرجول . [ م َ ] (ع ص ) که پایش در دام گرفتار شده باشد. (از متن اللغة). آهوی به پای بدام افتاده . مقابل میدی ّ یعنی آهوی دست به دام درافتاده . (یادداشت مؤلف ). || قچقار که پوست آن را از پا به جانب سر کشیده باشند و گر از سر به جانب پا باشد مزقوق است . (فرهنگ خطی ). پوست کنده ش
مراجللغتنامه دهخدامراجل . [ م َ ج ِ ] (ع اِ) ج ِ مِرْجَل . دیگها. رجوع به مِرجَل شود : ز یخ گشته شمرها همچو سیمین طبق ها بر سر سنگین مراجل . منوچهری .|| ج ِ ممرجل ؛ یعنی جامه ها که در آن صورت های مرجل باشد. (آنندراج ). رجوع به مُرَج
نفوتلغتنامه دهخدانفوت . [ ن َ ] (ع ص ) مرجل نفوت ؛ دیگ جوشان . (منتهی الارب ) (از آنندراج ) (ازناظم الاطباء). نعت است از نفت . رجوع به نَفت شود.
خاژغانلغتنامه دهخداخاژغان . (اِ) دیگ و پاتیل و امثال آن را گویند و به عربی مرجل خوانند. (آنندراج ) (برهان قاطع). دیگ و این اصل کلمه ٔ ترکی آذری غازقان و غازان است .
مراجلیلغتنامه دهخدامراجلی . [ م َ ج ِ لی ی / م َ ج ِ ] (ع ص نسبی ) منسوب است به مراجل که جمع مرجل باشد و عمل دیگ سازی و فروش آن را می رساند. (از الانساب سمعانی ).
ممرجللغتنامه دهخداممرجل . [ م ُ م َج َ ] (ع ص ، اِ) نوعی از جامه ٔ نگارین . (منتهی الارب ). نوعی از جامه ٔ نگارین که دارای شکل مرجل بود. (ناظم الاطباء). ج ، مراجل . (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ).
همرجللغتنامه دهخداهمرجل . [ هََ م َ ج َ ] (ع ص ) شتر نیکو تیزرو. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). || ناقه ٔ تیزرو. (منتهی الارب ). || سبک و چست و تیزرو از هر چیزی . (از اقرب الموارد) (منتهی الارب ).
