بیاورلغتنامه دهخدابیاور. [ وَ ] (اِ) نفع و سود. (آنندراج ). سود و نفع و فایده و حاصل . (ناظم الاطباء).
باورفرهنگ فارسی عمید۱. یقین؛ اعتقاد.۲. عقیده.⟨ باور داشتن: (مصدر متعدی)۱. باور کردن.۲. سخن کسی را راست و درست پنداشتن.
توجیه استنتاجیinferential justificationواژههای مصوب فرهنگستانتوجیهی که در آن یک باور بهواسطة باور دیگری موجه میشود