مرصاد

mersād

معنی

۱. راه؛ گذرگاه.
۲. کمین‌گاه.
۳. جای دیده‌بان.

مترادف

۱. بزنگاه، کمینگاه، مکمن، نخیزگاه
۲. رصدخانه، زیجگاه

جست‌وجوی دقیق

مرصاد

لغت‌نامه دهخدا

مرصاد. [ م ِ ] (ع اِ) راه . (منتهی الارب ). طریق . (اقرب الموارد). راه فراخ . (دهار) (غیاث ) (ترجمان القرآن جرجانی ). مَرصَد. ج ، مَراصید. (لاروس عربی ) (المنجد). || راهی که در او نگاهبان باشد. (دهار). دیده گاه . دیده گه . رصدگاه . (یادداشت مرحوم دهخدا). جای دیده بان . گذرگاه

مرصاد

فرهنگ فارسی عمید

۱. راه؛ گذرگاه.۲. کمین‌گاه.۳. جای دیده‌بان.

مرصاد

فرهنگ فارسی معین

(مِ) [ ع . ] (اِ.) 1 - کمین گاه . 2 - رصدخانه .

مرصاد

فرهنگ مترادف و متضاد

۱. بزنگاه، کمینگاه، مکمن، نخیزگاه ۲. رصدخانه، زیجگاه

مرصاد

فرهنگ نام‌ها

(تلفظ: mersād) (عربی) (در قدیم) کمین‌گاه ، گذرگاه .

جست‌وجوی هم‌آوا

مرسات

لغت‌نامه دهخدا

مرسات . [ م ِ ] (ع اِ) مرساة. لنگر کشتی . (زمخشری ). رجوع به مرساة شود.

میرشاد

فرهنگ نام‌ها

(تلفظ: mir šād) (میر = امیر + شاد) ، امیر شاد و خوشحال ، پادشاه و حاکم شادمان .

مِرْصَادِ

فرهنگ واژگان قرآن

كمين گاه (کلمه رصد به معناي آماده شدن براي مراقبت است و مرصد و مرصاد به معناي آن محلي است که براي مراقبت در آنجا قرار بگيرند مانند عبارت "و اقعدوا لهم کل مرصد - براي دستگيري آنان در هر کمينگاهي به کمين بنشينيد . "البته مرصد به زمان كمين نشستن هم گفته مي شود ولي مرصاد فقط به مكان آن مي گويندمانند عب

مرصود

لغت‌نامه دهخدا

مرصود. [ م َ ] (ع ص ) نعت مفعولی از مصدر رصد. رجوع به رصد شود. چشم داشته شده . || از رصدمعلوم کرده شده . (ناظم الاطباء). || أرض مرصود؛ نعت است از رصد، و رصد به معنی یک بار رسیدن باران است زمین را. (منتهی الارب ). رجوع به مرصدة شود.